Geven
Zo gul
Altijd maar weer
Vergeten om te ontvangen
Nemen

Geven en Nemen: De Kracht van Balans

Geven is mooi. Het voelt goed om anderen te helpen, te zorgen en een stapje extra te zetten. Maar hoe vaak geef jij zóveel dat je jezelf vergeet? En hoe makkelijk is het voor jou om te ontvangen? Als jij jezelf hierin herkent, lees dan verder. Dit blog gaat over de valkuil van geven zonder te willen of kunnen nemen.

Waarom geven soms een valkuil wordt

“Niemand zorgt voor mij.” Misschien herken je deze gedachte. Het klinkt als een aanklacht, maar kan ook voelen als een overwinning: jij redt jezelf wel. Je hebt niemand nodig. Toch?

Deze houding is vaak een schreeuw vanuit de diepte van je hart. Onhoorbaar, maar aanwezig. Het is een manier om afstand te houden, om pijn te vermijden. Je stopt je eigen behoeften weg, want zorgen voor een ander voelt veiliger dan zorgen voor jezelf.

Maar wat gebeurt er als je altijd geeft en nooit ontvangt? Je raakt uitgeput, je voelt je onzichtbaar, en er sluipt soms zelfs schuldgevoel in. Want diep van binnen mis je iets: het mogen ontvangen van zorg, aandacht of liefde.

De verantwoordelijkheid van geven

Zorgen voor een ander betekent vaak dat je een stapje terug doet. Jij weet precies wat iemand anders nodig heeft, toch? Maar zorgen voor kan ook een andere betekenis hebben: ont-zorgen. Het wegnemen van iemands verantwoordelijkheid.

Hier schuilt een gevaar. Als jij alles voor een ander regelt, neem je onbewust ook iets weg. Je geeft zoveel dat er geen ruimte overblijft voor de ander om te geven. En daarmee misken je jouw eigen behoefte aan balans. Want geven zonder te ontvangen houdt de onbalans in stand.

Waarom ontvangen zo moeilijk is

Veel geven en weinig ontvangen kan zo maar voortkomen uit een oud patroon. Misschien heb je ooit geleerd dat het zwak is om hulp te vragen. Of misschien heb je een traumatische ervaring weggestopt. Door te geven, vermijd je de pijn.

Maar echte balans betekent dat je durft te ontvangen. Dat je durft te zeggen: “Ik heb ook zorg nodig.” Dit voelt kwetsbaar, maar is juist krachtig. Het is een erkenning van jouw eigen waarde en behoeften.

Schuld en onschuld in geven en nemen

Wanneer je altijd geeft, kan er een gevoel van schuld ontstaan. Je voelt je verantwoordelijk voor alles en iedereen. Maar wie zorgt er voor jou?

Het antwoord ligt in de balans tussen schuld en onschuld. Schuld ontstaat wanneer je verantwoordelijkheid draagt die niet van jou is. Onschuld betekent dat je jouw eigen verantwoordelijkheid neemt en de rest loslaat. Door te ontvangen, geef je de ander ook de kans om te zorgen. Schuld of schuldig zijn heeft een zware (vaak onterecht negatieve) lading. Voor meer blogs over dit thema klik je HIER.

Wat kun jij doen om balans te vinden?

• Erken je behoefte aan zorg. 

Durf eerlijk te zijn naar jezelf. Wat heb jij nodig? Waar verlang je naar?

• Leer ontvangen.

Begin klein. Laat iemand anders een kop koffie voor je halen of bied niet direct aan om te helpen.

• Stel jezelf vragen.

Waarom geef ik zoveel? Waar komt deze behoefte vandaan? Het kan een verkenningstocht zijn naar diepere pijn of onverwerkte ervaringen.

• Laat verantwoordelijkheid waar die hoort. 

Jij hoeft niet alles te dragen. Anderen zijn zelf verantwoordelijk voor hun keuzes en leven.

Ontmoet jezelf op een diepere laag

Trauma’s, hoe groot of klein ook, splitsen we vaak af. We willen de pijn niet voelen, dus stoppen we het weg. Maar juist door deze delen te verbinden, vindt er heling plaats. Door jezelf te ontmoeten op een diepere laag, kun je verantwoordelijkheid voor jezelf nemen en balans vinden in geven en ontvangen.

Het is een proces, geen snelle oplossing. Maar door ruimte te maken voor je eigen behoeften, geef je jezelf iets kostbaars: de toestemming om er te zijn. Met alles wat er is.

Waarom balans belangrijk is

Geven zonder te ontvangen kan je uitputten en vervreemden van jezelf. Het lijkt onschuldig, maar je eigen behoeften wegstoppen creëert afstand. Balans in geven en nemen brengt je dichter bij jezelf én bij anderen.

Laat schuld los. Vind onschuld in jezelf. Geef én neem. Want alleen in balans kun je echt leven.

Durf jij te ontvangen?

Vraag jezelf af: hoe vaak zeg jij “dank je wel” zonder direct iets terug te willen doen? Ontvangen is geen zwakte. Het is een kracht. Gun jezelf de balans tussen geven en nemen.

Sta stil. Ontvang. En ontdek wat dat met je doet. Jouw balans vinden begint nu.

Heb het goed!

Joan