Vrij zijn is (g)een utopie
Vrij
geen pad
zonder hindernissen bestrooit
lef om leren Leven
Verbondenheid.
Wanneer ben je vrij? En als je vrij bent, waarvan ben je dan bevrijd? Is vrij zijn, of vrijheid, utopisch? Inspiratie die gelijk begint met een aantal vragen, kan jou dat inspireren? Vragen kunnen stellen is een unieke eigenschap. Het besef dat er meer is dan je al weet, verrijkt.
Wanneer ben je vrij? Blijkbaar een lastige vraag. Het antwoord wat ik van haar kreeg was een opsomming van onvrijheden. Die ervaring lag voor op de tong. Dezelfde vraag nog een keer stellen creëerde even stilte. Toen dezelfde opsomming opnieuw dreigde, stelde ik haar de vraag voor de derde maal.
Iedereen is met alles verbonden. De opsomming van hierboven was vooral een afwijzing van die verbondenheid. Het werd niet zo uitgesproken, maar wat doorschemerde was dat vrij zijn vooral betekende: niet gehinderd worden door iets of iemand. Dan betekenis van vrijheid wordt dan: Onttrokken willen zijn van het grotere geheel.
Als vrij zijn betekent ‘doen wat jou goeddunkt’. Als het voor jou betekent ‘pakken wat jou toekomt’. Dan is dat schijnvrijheid. Ja, er zijn inderdaad voldoende voorbeelden om ons heen van die schijnvrijheid. Goed, even terug naar de vraag: Wanneer ben jij vrij? Lukt het jou inmiddels om die te beantwoorden?
Jezelf bevragen maakt innerlijke groei mogelijk. Jezelf bevragen is onzekerheid toelaten, het omarmen van ‘niet weten’. Dat is een kwetsbare positie om in te nemen. Het heeft ook iets van nederigheid. Omdat je beseft dat jij maar een onderdeeltje bent van het grotere geheel. Reflecterend op eigen doen en laten.
Vrij zijn, je zo voelen, gaat over autonomie. Jezelf kunnen zijn bereik je niet door je te verheffen boven de ander. Vrijheid zit niet in het weghalen van al wat jou beperkt. Vrijheid zit in het aanvaarden dat wat er is niet voor niets is. En je daartoe leren verhouden.
Heb het goed! Joan