Remmend
tot stilstand
komen bij Jezelf
het verhaal wordt verteld.
Luisteren?

Tot stilstand komen waar versnelling is gewenst. In een maakbare wereld bijna niet te verkroppen. Toch oogst persoonlijk aanvaarden van tot stilstand komen veel bewondering. Juist op ‘zonnig’ social media. Waar evenveel bewondering is voor strijd, voor tegengas, voor ontkenning. Voor die bewondering moet je trouwens wel écht ziekt zijn.

In vroeger tijden ging de zieke naar een heelmeester. Een meester in het helen zogezegd. Voor veel ziektes was er echter (nog geen) remedie. Ziekte kon dus niet altijd worden geheeld. Ook nu wordt heling en geheeld worden gebruikt. Maar dan zonder een link met ziekte. Hoe zit dat eigenlijk?

Ik ben ziek. In de taal die ik (ook) spreek is deze uitspraak heel gewoon. Toch klopt deze uitspraak niet. Ziek is namelijk niet wat je bent. Ziek is een uiting van onbalans. Een signaal. Een boodschap. Achteraf bekeken blijkt ziekte vaak niet uit de lucht te zijn komen vallen.

Opgegroeid zijn met “altijd doorgaan”; “niet zeuren” en ‘het gaat vanzelf over’” is niet ongebruikelijk voor mijn generatie. En in de praktijk blijkt dat veel klachten inderdaad vanzelf over gaan. Al dan niet weggedrukt met medicijnen. Door luisteren naar je lijf te beschouwen als zweverig ligt het onbegrip op tafel.

Alles met alles. Een bondige samenvatting van holisme. Lichaam en geest zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. En hebben invloed op elkaar. Als je voortdurend een zware mentale last moet dragen, ligt pijn in de rug/schouders/nek voor de hand. Wat niet te verteren is heeft zijn effect op ingewanden.

Ziekte is niet wie je bent. Je hébt een ziekte. Een signaal van onbalans. Die soms te herleiden is naar eigen geestelijk (niet) welbevinden. Maar niet altijd. Ziekte is geen eigen schuld, dikke bult. Het is mogelijk zelfs generaties overstijgend. Ziekte is een deel van jou wat ingesloten mag worden.

Als alles wat er is, er mag zijn, is alles ingesloten. Ziek en toch geheeld.

Heb het goed! Joan