door Joan | mrt 24, 2024 | Inspiratie
Leven
een cadans
vastpakken én loslaten
schuldig zijn is onvermijdelijk
Lot.
Je schuldig dúrven maken is oprecht kúnnen leven. Ik raad je aan om voorgaande acht woorden opnieuw te lezen. Om vervolgens deze woorden op je in te laten werken. Stel jezelf de vraag: “Wat betekent schuld, of schuldig zijn, voor mij”. Kan ik schuld en schuldig als iets positiefs ervaren?
Ik besef dat ik een groot punt aanraak. Want schuld heeft in onze maatschappij een negatieve klank. ‘Je hebt het fout gedaan’ als je ergens schuld aan hebt. Conformeren aan de ‘wetten’ van je omgeving is een manier om schuldig worden te vermijden. Je past je aan aan de groep.
Als kind ben je in het begin volkomen afhankelijk van je ouders of verzorgers. Dat duurt een aantal jaren. Want gaandeweg leer je steeds meer je te ontplooien in de wereld. Zélf doen wordt je mantra. En uiteindelijk maak jij je los van je ouders om je eigen weg te kiezen.
Je eigen weg kiezen, je eigen leven gaan leiden, dat lukt alleen maar als jij je schuldig maakt. De schuld op je neemt om je “te onttrekken” aan de zorg van je ouders. Het is een schuld die je hebt te nemen. Om jezelf vrij te maken voor nieuwe verbintenissen.
Ben je erg verstrikt met je ouders? Omdat je altijd tussen, of misschien wel boven, je ouders gestaan. Dan is jouw loyaliteit een mogelijke drijfveer om onschuldig te willen blijven. Niet bewust natuurlijk. Maar jouw onbewuste drijfveer om onschuldig te blijven neem je mee in je nieuwe relatie. (Of werksituatie)
Hoewel schuld vaak een negatieve klank heeft, kun je niet zonder. Kiezen betekent je afkeren van het een en je wenden naar het andere. Als je verantwoordelijkheid neemt kun je niet onschuldig blijven. Het is een lot wat we allemaal in dit leven hebben te dragen. Goed om te beseffen.
Terloops verbond ik de woorden onbewust en drijfveer niet alleen aan een relatie, maar ook aan werksituaties. Omdat jouw omgang met schuld en onschuld zich vooral op een onbewuste laag afspeelt loopt dit patroon door je héle leven. Bewust worden hoe dit voor jou speelt laat veel puzzelstukjes op zijn plaats vallen.
Heb het goed! Joan
door Joan | mrt 21, 2024 | Inspiratie
Alsjeblieft,
goed bedoelt
geef ik jou
wat IK nodig heb.
Liefde.
Je bent je gedachten nog aan het ordenen. Omdat je elk besluit graag weloverwogen neemt. Je probeert (mogelijke) consequenties vooraf te overzien. Daar voel jij je nu eenmaal prettig bij. Het geeft je houvast en is je vertrouwd. Weloverwogen, om zeker te weten dat je de juiste beslissing neemt.
Je voelt haarfijn aan, of denkt dit aan te voelen, wat de ander nodig heeft. (Vaak lijkt dit erg op wat jij belangrijk/gewoon vindt) Je twijfelt dan ook niet. Je handelt! Mogelijke consequenties van je handelen beoordeel je achteraf. Het is logisch dat jij oppakt wat de ander laat liggen.
De een wacht af, wikt en weegt, en voor de ander is zien én doen een bijna gelijktijdige handeling. En dat leest als twee tegenovergestelde polen. In ideale situaties ontstaat er balans. Een evenwicht tussen afwachten en doorpakken. Beide met de beste bedoelingen en uit liefde voor elkaar. Of toch niet?
Je kunt bovenstaand lezen als een interactie tussen twee personen of tussen twee groepen. Maar ook tussen een individu en zijn werkomgeving. Uit liefde voor de ander wordt ongevraagd iets gedaan wat haaks staat op de behoefte van de ander. Met als resultaat: enerzijds onbegrip en irritatie en anderzijds teleurstelling.
In naam van de liefde is veel geoorloofd(?) Het is immers goed bedoelt. De irritatie én de teleurstelling geeft aan dat er ergens iets wringt. En dat lijkt dan niet op onvoorwaardelijke liefde. Of zou het de liefde voor jezelf kunnen zijn waar het om draait? Jezelf beschermen uit eigenliefde.
Liefde en leren?
Wat kan ik hiervan leren? En wat zegt het resultaat van de interactie over mij? Welk (oud) patroon van mijzelf wordt zichtbaar door en in de ander? Gaat er iemand over je grens en raak je geïrriteerd? Wordt jouw goede bedoeling niet begrepen en ben je daarom teleurgesteld? Herken je dit?
Voorgaande paragraaf zijn allemaal vragen. Elke ontmoeting is een leermoment voor jezelf. JIJ bent de uitnodiging voor de ander zijn/haar gedrag. Er wordt in de ontmoeting een wederzijds leermoment opgezet. Vaak met een inkijkje in ieders eigen overlevingspatronen. We zijn elkaars leermeester, hoe verwarrend dat ook is.
Heb het goed! Joan
