door Joan | nov 23, 2024 | Coaching
Afgrenzen in 10 stappen
Grenzen
Onzichtbaar getrokken
Beschermen en verbinden
Ruimte voor echte verbinding
Vrijheid
- 1. Reflecteer op je eigen grenzen
Begin met zelfonderzoek: wat zijn jouw behoeften en waarden? Neem de tijd om helder te krijgen wat voor jou belangrijk is en waar jouw grenzen liggen. Stel jezelf vragen als: Wat voelt goed voor mij? Waar zeg ik te vaak “ja” terwijl ik “nee” bedoel?
- 2. Herken signalen van grensoverschrijding
Let op fysieke en emotionele signalen, zoals vermoeidheid, frustratie of spanning. Dit zijn vaak tekenen dat jouw grenzen worden overschreden. Schrijf deze signalen op en leer ze herkennen in het moment.
- 3. Oefen met kleine ‘nee’s’
Begin in situaties waar het risico laag is, bijvoorbeeld bij een collega of bekende. Zeg bijvoorbeeld: “Nee, dat lukt me niet vandaag.” Dit helpt je wennen aan het proces van grenzen stellen zonder de druk van grote consequenties.
- 4. Communiceer je grenzen duidelijk
Gebruik “ik”-boodschappen om je grenzen te delen. Bijvoorbeeld: “Ik merk dat ik rust nodig heb, dus ik sla deze keer over.” Dit zorgt ervoor dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw keuze zonder de ander te beschuldigen.
- 5. Erken je angst voor afwijzing
Begrijp dat de angst om iemand teleur te stellen normaal is, maar bedenk ook dat het stellen van grenzen juist ruimte kan creëren voor wederzijds respect en echtheid in relaties.
- 6. Claim je eigen unieke plek
Besef dat het bewaken van je grenzen niet betekent dat je de ander afwijst. Vanuit jouw plek kun je zowel jezelf beschermen als de verbinding behouden. Oefen met het bewust erkennen van deze balans.
- 7. Neem verantwoordelijkheid voor je keuzes
Zie het bewaken van je grenzen niet als iets wat je de ander aandoet, maar als een verantwoordelijkheid naar jezelf. Wanneer je “nee” zegt, kies je actief voor wat jij aankunt.
Het kan spannend zijn om grenzen te stellen, en dat is oké. Geef jezelf de ruimte om fouten te maken en te leren van de ervaring. Elke stap vooruit is groei.
- 9. Oefen empathie en verbinding
Wanneer je een grens stelt, toon begrip voor hoe dit voor de ander kan voelen. Bijvoorbeeld: “Ik snap dat dit lastig voor je is, maar dit voelt voor mij nu goed.” Dit laat zien dat je in verbinding blijft, zelfs bij het bewaken van je eigen ruimte.
Reflecteer na elke situatie waarin je je grenzen hebt aangegeven. Wat ging goed? Wat voelde lastig? Door regelmatig te evalueren, word je steeds beter in het herkennen en bewaken van je grenzen.
Afsluiting
Door verantwoordelijkheid te nemen voor je grenzen, zorg je niet alleen beter voor jezelf, maar geef je anderen ook de kans om jou écht te ontmoeten. Het bewaken van je grenzen is geen afwijzing, maar een uitnodiging tot wederzijdse verbinding.
Lees hier het Blog “Een streep trekken”
door Joan | nov 19, 2024 | Coaching
Grenzen
Onzichtbaar getrokken
Beschermen en verbinden
Ruimte voor echte verbinding
Vrijheid
Grenzen stellen zonder verbinding te verliezen
Als kind speelde ik vaak “Landjepik” op het schoolplein. Het spel draaide om land winnen: met een stok gooiden we naar elkaars vak, waarna we een streep mochten trekken om onze grens te verleggen. Dit spel zat vol dynamiek: welke grens durfde je te overschrijden? Werkte je samen of koos je voor jezelf?
Dit simpele spel weerspiegelt een fundamenteel aspect van het leven: grenzen stellen. Grenzen gaan over afbakenen wat van jou is en wat van de ander. In theorie klinkt het eenvoudig, maar in de praktijk blijkt het een kunst om grenzen te stellen zonder de verbinding met anderen te verliezen.
Grenzen als zelfbescherming
Grenzen beschermen ons. Ze helpen ons bepalen wat goed voor ons is en wat niet. Maar opvallend genoeg gebruiken we ook het tegenovergestelde, namelijk géén grenzen stellen, als een vorm van zelfbescherming. Hoe paradoxaal het ook klinkt, het vermijden van het trekken van een streep kan ons het gevoel geven dat we veilig zijn.
Stel dat je nooit “nee” zegt. Het lijkt misschien alsof je daarmee anderen te vriend houdt, maar eigenlijk bescherm je jezelf tegen iets wat veel dieper zit: de angst voor afwijzing. Als je altijd “ja” zegt, hoef je nooit te dealen met het ongemakkelijke idee dat je iemand zou kunnen teleurstellen. Maar wat is de prijs die je daarvoor betaalt? Vaak een verlies van jezelf.
Terugtrekken en verantwoordelijkheid vermijden
Wanneer je geen streep durft te trekken, kun je jezelf onschuldig voelen. Je hebt immers geen conflict uitgelokt, geen harde grens gesteld. Maar deze onschuld kan een vermijding zijn van verantwoordelijkheid. Als je nooit iets van een ander vraagt, hoef je zelf ook geen verplichtingen aan te gaan. Het lijkt alsof je een groot zelfreddend vermogen hebt, maar vaak is dit gedrag geworteld in de onmogelijkheid om “nee” te zeggen.
Waarom is dat zo moeilijk? Het antwoord ligt vaak in oude, kinderlijke overtuigingen. Misschien heb je onbewust geleerd dat je pas geliefd bent als je altijd klaarstaat voor anderen. “Nee” zeggen voelt dan alsof je een groot risico neemt: je zou de ander kunnen teleurstellen en daarmee de verbinding verliezen.
start vandaag nog met dit 10-stappenplan
De eigen unieke plek
Het concept van de “eigen unieke plek” helpt hier inzicht te geven. Dit is de plek waarin je jezelf volledig durft te zijn, inclusief je grenzen. Het is een plek van autonomie én verbondenheid. Als kind hebben we vaak ervaren dat we onszelf moesten aanpassen om erbij te horen. Daardoor raakten we deze plek kwijt. Maar als volwassenen kunnen we die plek herontdekken door bewust verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen grenzen.
Grenzen stellen vanuit deze plek voelt anders. Het is niet langer een afwijzing van de ander, maar een erkenning van jezelf. Het is niet langer “ik tegen jou”, maar “ik én jij”. Door een streep te trekken, claim je je ruimte, zonder de verbinding te verbreken.
Oefenen met verantwoordelijkheid
Grenzen stellen is een oefening in verantwoordelijkheid. Het vraagt om zelfreflectie en de moed om je eigen behoeften serieus te nemen. Dat betekent niet dat je altijd harde “nee’s” moet uitdelen, maar wel dat je eerlijk bent over wat je aankan en wat niet.
Vraag jezelf bij iedere situatie af: Is dit goed voor mij, op dit moment? Als het antwoord nee is, durf dat dan ook uit te spreken. En als dat spannend voelt, erken dat dan voor jezelf. Het is een proces van leren en groeien.
Je zult merken dat, hoe meer je dit oefent, hoe minder bedreigend het voelt. Grenzen worden niet langer muren die anderen buiten houden, maar markeringen die jou en de ander helpen te navigeren in de relatie. Zo blijf je in verbinding, zonder jezelf te verliezen.
De kracht van wederzijdse verbinding
Wanneer je vanuit die magische plek grenzen stelt, ontstaat er iets bijzonders: echte wederzijdse verbinding. De ander voelt dat jouw “nee” geen afwijzing is, maar een eerlijkheid die de relatie juist zuiverder maakt. Dit geeft de ander ook de vrijheid om zijn of haar eigen grenzen aan te geven. Zo ontstaat er ruimte voor respect, wederzijds begrip en groei.
Het trekken van een streep hoeft dus geen afstand te creëren. Integendeel, het kan een uitnodiging zijn om elkaar nog beter te begrijpen. Het is een daad van zelfzorg én zorg voor de relatie.
Afsluitend: durf te kiezen voor jezelf
Een streep trekken is meer dan een spel. Het is een levensvaardigheid die ons helpt om onszelf te beschermen én in verbinding te blijven met anderen. Het vraagt moed om naar je eigen behoeften te luisteren en verantwoordelijkheid te nemen voor je grenzen. Maar het resultaat is de moeite waard: je vindt je magische ingenomen plek, waar je trouw bent aan jezelf en toch volwaardig in contact blijft met de ander.
Dus, durf die streep te trekken. Niet om de ander buiten te sluiten, maar om jezelf in te sluiten. Vanuit die plek van kracht en kwetsbaarheid kan ware verbinding bloeien.
Heb het goed, Joan
PS, start vandaag nog met dit 10-stappenplan
