Noord
je energie
een krachtige magneet
die je onbewust aantrekt
zuid
Polariteit in een maskerstructuur
Twee zijden, kop of munt. Een blog over (een aantal) polariteiten. Ik had ze genoemd in het blog “Dag Pa.” In dit (meerdelig) Blog heb ik er een eerste uitgelicht om te verdiepen. Voor meer inzicht in jezelf. Over polariteit in maskers, over schaduw en JIJ:
Vertrouwen-Wantrouwen
In komende blogs zal ik aandacht besteden aan onderstaande polariteiten:
Dader-Slachtoffer
Vasthouden-Loslaten
Controle-Overgave
Initiatief-Wanhoop
Autonomie-Schaamte
Autonomie-Twijfel
Gevoel-Ratio (Hart-Hoofd)
We leven allemaal met polariteiten. Hoe jij je verhoudt tot die polariteit geeft inzicht. Inzicht in jezelf. Daarom krijgen polariteiten hier een plek. Ik verbind ze met verschillende maskers uit de karakterstructuren. En daardoor met wat mogelijk jouw schaduw is. Want wat er niet mag zijn, wat je in anderen veroordeelt, dat gaat over jouw schaduw. Verborgen in een onbewust deel van jou.
Polariteit in je masker
Zoals geschreven wil ik de polariteiten verbinden met ‘de maskers’. In de eerste zeven jaren van je leven wordt je basis gelegd. Jij leert je aanpassen aan hoe jij de wereld met alles daarin ontmoet. Dat heeft in beginsel te maken met overleven. Ontwikkelde patronen worden vervolgens bevestigd en sterk verankerd.
Wilhelm Reich heeft onderzocht hoe die patronen zich letterlijk vastzetten in je lijf. Met verschillende spierspanningen ontstaan verschillende ‘maskers’
Met maskers bedoel ik een laag die beschermend over jouw kern is gedrapeerd. De houding van je lichaam, met name de spierspanning, geeft iets prijs hoe jij je leven hebt ontmoet en je daarop hebt aangepast. Gevoelig, Sociabel, Symbiotisch, Daadkrachtig, Onbaatzuchtig of juist heel Ambitieus.
Ook jij hebt kenmerken van al deze zes maskers. En een aantal manifesteren zich meer dan andere. Twee tot drie bovenliggende karakterstructuren is heel gebruikelijk.
Ervaar hoe energie stroomt (of stokt)
Je leeft in een wereld met polariteiten. Bij het een hoort het ander. Het een is niet beter dan het ander. Beide hebben een eigen functie. Kun je vrij bewegen tussen beide zijden, dan stroomt er energie. In de begeleiding gebruik ik hiervoor het model van een Lemniscaat. De twee polen liggen aan de buitenkant van een “platte acht”.
Door te lopen tussen de polariteiten ervaar je het verschil in energie.
Lemniscaat. Beweging in polariteit.
Polariteit heeft alles te maken met beweging. In beweging komen. Als je vast zit in een polariteit zit je vast in de energie. En wat vast zit stroomt niet. De oefening laat je voelen welke polariteit ‘aan je trekt’. En wat er gebeurt als je naar de overkant loopt. In het midden ligt, als altijd, de balans.
Deze oefening is ook goed zelf te doen. Bijvoorbeeld met papiertjes op de grond. Ga het ervaren!
Vertrouwen-Wantrouwen
Ik begin met de polariteit “Vertrouwen-Wantrouwen”. Deze polariteit vind je terug in de Fijngevoelig (schizoïde), Sociabel (Oraal) en Daadkrachtig (Psychopatisch) karakterstructuur.
Het verschil zit erin waar het wantrouwen en vertrouwen op is gestoeld. Een algemeen wantrouwen of juist wantrouwen op bepaalde thema’s. Dat maakt het verschil in de betreffende karakterstructuren.
Ben ik wel welkom?
Mag ik er werkelijk wel zijn? Daar op durven te vertrouwen is voor jou, als je het Schizoïde masker draagt een terugkerende vraag.
Wantrouwen is je basis, leren vertrouwen de uitdaging. Je voelt je veiliger ‘daar’ dan ‘hier’. Deze onveiligheid is nog voor je geboorte ontwikkeld. Er zijn verschillende factoren zijn die uiteindelijk hebben bijgedragen aan jouw wantrouwen.
Een traumatische gebeurtenis die je moeder heeft gehad tijdens de zwangerschap? Jij hebt dit meegekregen. Veel spanningen tijdens de zwangerschap?, Een onbewuste afwijzing van jou kan het gevolg zijn? Een bevalling die niet wou vlotten. Een tangverlossing of onverwachte operatieve geboorte. Gebeurtenissen met veel impact. In ieder geval voor jou.
De vraag “ben ik hier welkom?”, is jouw belangrijkste vraag. Om hier op aarde er volledig te kunnen zijn is een stevige klus.
Ik claim jou om mij te vervullen
Vanuit het Oraal masker is het wantrouwen gericht op: Is er wel genoeg voor mij? Er is onvoldoende vertrouwen of er voor jou wel voldoende overschiet. Dat gaat dus over voeding. Als in lichamelijke en/of geestelijke voeding. Het verlangen is zo groot. En de emmer raakt nooit vol. Alsof de bodem ontbreekt.
Voor jou is het de uitdaging om te leren vertrouwen. Er is er altijd genoeg is voor iedereen. Dus ook voor mij. Het wantrouwen maakt je echter gevoelig voor verslavingen.
In het eerste jaar na je geboorte ben je volledig afhankelijk. De eerste maanden na je geboorte ben je zelfs nog ‘een met je moeder’. Dat is dan ook gelijk je belangrijkste bron. Als liefdevolle zorg niet gegeven kan worden wordt het wantrouwen gevoed. Wat jij nodig hebt, liefde, aandacht en voeding is blijkbaar niet of onregelmatig beschikbaar,
Vanuit het oraal masker ben je vooral bezig met de ander. Want die moet jouw behoefte vervullen. Vanuit het wantrouwen ervaart de ander jouw claimgedrag.
Ik doe het zélf wel!
(H)erkennen van de waarde van macht. Dat is de essentie van het Psychopatisch masker. Je overgeven aan de ander komt niet eens in je op. Jij leidt. De ander volgt. Omdat ‘de leider zijn’ vanuit de andere maskers niet vanzelfsprekend is, wordt jij gemakkelijk gevolgd.
Jouw leiderschap is echter gestoeld op wantrouwen.
Ik moet het zelf doen, is de overtuiging die je al jong in je leven hebt aangemeten. Het wantrouwen (in de ander) is je houvast. Je vertrouwen is eens zo beschaamd. Het spreekwoord: ‘Vertrouwen komt te voet en gaat te paard’ past je daarom als een handschoen. Het heeft jou wel heel zelfstandig gemaakt.
Zo zelfstandig dat je kunt geloven dat je een ander niet echt nodig hebt.
Vertrouwen doe je vooral op jezelf. Dat wil niet zeggen dat je niets voor de ander over hebt. Integendeel. Je wil er best voor de ander zijn. Maar dan op jouw manier! Krachtig en zelfbewust. Als het te ‘soft’ wordt haak jij af. Geestelijk en niet zelden ook fysiek. Kwetsbaarheid raakt aan een pijn die je onbewust nog kunt voelen. Jouw overlevingsstrategie verwacht je ook bij de ander.
Kun je kwetsbaarheid leren aannemen, dan gaat er een wereld voor je open. Als je durft.
Meer lezen over masker en karakterstructuren? info
Jezelf overgeven en de ander toelaten
is de bron van geven en nemen,
van delen en samenzijn
Een blog over jouw verlangen en het telkens (af)wachten totdat er iemand is die jouw honger stilt. Het masker met het kenmerk: Tekort. Het masker dat ‘het scherpe zicht wat jij hebt voor wat de ander nodig heeft’ ook kenmerkt. Het ervaren van het tekort, de leegte waar je tegelijkertijd trouw aan bent. Want ontkennen dat jij ergens behoefte aan hebt, dat ken je als geen ander. Er zijn, maar niet mogen leven, je willen uiten, maar stil moeten zijn, huilen en geen antwoord krijgen, geen enkele reactie. Het heeft zijn sporen nagelaten. Om te overleven is je script: Ik moet het alleen doen.
Een verlangende structuur
Je verwacht iets van mij, maar je spreekt het niet uit. Jij stelt vragen zonder ze werkelijk te stellen. En je houdt je verlangen voor mij verborgen. Het kan zijn dat jij vooral voor de ánder zorgt. Soms misken je zelfs jouw behoeften. Door ze af te keuren. Omdat je denkt ook zonder de ander te kunnen verbreek je daarmee eigenlijk het contact. Je grootste angst als je wél iets vraagt. Dat er dan geen erkenning is voor wat voor jou zó wezenlijk is. Angst om afgewezen, gefrustreerd of teleurgesteld te worden. Wat ook kan is dat je gewoon neemt. Ongeacht hoe dat voor de ander is.
Oraal masker
Er zijn zes verschillende structuren. En ze zijn minder afgebakend als het klinkt. Integendeel zelfs. Je herkent vast in elke structuur wel iets van jezelf. Wel is er doorgaans een manifeste structuur te ontwaren. De benaming van de karakterstructuren zijn ontleend aan lichaamswerk. De officiële benaming laat mogelijk wenkbrauwen fronsen en klinken ietwat ongemakkelijk. Ik kies er voor om afgeleide namen te gebruiken. De zes karakterstructuren onder elkaar:
Het trouw zijn aan je tekort maakt je tegelijkertijd onverzadigbaar. Alle voeding in de vorm van liefde en aandacht loopt door jou heen. Alsof er geen bodem is en het daardoor onmogelijk is om werkelijk vervuld te worden. Angst om alleen gelaten te worden, je overdreven behoefte aan aandacht, het maakt dat de ander zich door jou geclaimd voelt. Het is immers nooit genoeg. Je voelt je wederom in de steek gelaten. Niet beseffend (?) hoe groot jouw rol is in het terugtrekken van de ander. Het vertrouwen in jezelf en in de ander krijgt weer een optater. Je voelt je tekort gedaan. Opnieuw.
Het begon aan het begin
Naast voeding heb je na je geboorte meer nodig om voluit te kunnen leven. Warmte, liefde, aandacht, genegenheid. De bevestiging dat jij er helemaal mag zijn. Met alles wat er is. En dat geldt helemaal voor het kind rondom je eerste levensjaar. De onvoorwaardelijke moederliefde is niet altijd vanzelfsprekend. Niet omdat je moeder dit niet zou willen, maar omdat het misschien niet ging. Er was teveel stress of onvermogen. Ze was zich wellicht helemaal niet bewust van haar tekort schieten. Er kan immers onmogelijk meer gegeven worden dan dat er is. Jouw gevoel van ongewenst zijn heeft uiteindelijk gevolgen voor later.
Het verlangen om te verbinden
Het gedrag wat je nu laat zien vanuit dit orale masker roept het pijnlijke gevoel van toen weer wakker. Niet bewust van jouw eigen invloed op de uitkomst blijf je in die cirkel ronddraaien. Als je dit herkend, hoe ga jij dan nú om met dit gevoel? Maak je het verwijt naar de ander die jou heeft afgewezen? Of betrek je de tekortkoming op jezelf? Alleen zijn is een ervaring die je kent. Je willen verbinden door uit te reiken naar de ander komt in botsing met jouw onvermogen om aan te kunnen nemen en te ontvangen. Een spontane wijze van delen en samen(zijn) is daarmee uitgesloten.
Een vicieuze cirkel
Jij kunt jezelf belangrijk maken door je op te offeren voor diegene die dicht bij je staan. Het geeft jou het gevoel van nodig en/of belangrijk zijn. Maar owee als de ander vervolgens vertrekt. Dan voel jij je verraden en in de steek gelaten. Er is (dus) geen balans in jouw gevoel van geven en nemen. De gedachte dat wat je niet van je ouders hebt gekregen alsnog moet krijgen brengt je terug naar je zelfde kinderlijke strategie van toen. Om die cirkel te doorbreken wordt er van je gevraagd om je volwassenheid op te gaan pakken en zelf actie te gaan ondernemen. Niet morgen of volgende week, of binnenkort, maar Nú.
Leren ontvangen en aannemen uit overvloed
Leren ontvangen en aannemen begint met je bewust te worden van jouw pijn van het gemis. Maar ook van je verdriet en de (verborgen) boosheid. Bewust worden hoe jouw levenskracht wordt geblokkeerd. Het is het begin én niet genoeg. Dat je vasthoudt aan het perspectief van ‘niet genoeg’ komt door je loyaliteit aan jouw systeem van herkomst. Om de balans van geven en nemen te herstellen heb je ook te herkennen waneer je weer ‘terugvalt’ in je vertrouwde patronen. Vermoeidheid, te veel doen en vervolgens weer terugvallen in de passiviteit .
Vind de bron van overvloed in jezelf
Het is niet zo dat je één masker- of karakterstructuur bent of hebt. Je herkent in deze en al de andere structuren vast iets van jezelf. En zijn er 1 of 2 die de boventoon voeren. Herken je veel van deze maskerstructuur? Neem dan je eigen verantwoordelijkheid. En maak van je impliciete vraag een open vraag. Erken het tekort van toen en leer het genoeg van nu aan te nemen en daarvan te genieten. Je energetische voeding mag je uit het leven halen. Er is immers voldoende voor iedereen. Maak af wat je zelf in gang heb gebracht en vier het succes van jouw inspanningen. Wees je eigen bron. Richt je adem naar die bron.
Waar je kinderlijke behoefte botst met de aangeboden werkelijkheid heb je bescherming nodig.
Zes maskers in vogelvlucht
Een karakterstructuur is een combinatie van mentale, sociale en lichamelijke houding. Mijn werk met karakterstructuren is een combinatie van lichaamswerk en systemisch werken. Hier lees je een ingedikt overzicht van zes structuren. Ieder masker / structuur wordt in een eigen blog toegelicht. Karakterstructuren ontstaan vanuit een niet gehoorde behoefte. Een karakterstructuur gaat over wat verloren is. Over gebroken heelheid. En elk karakterstructuur heeft ook een ontwikkelde kwaliteit in zich. Een kwaliteit die vaak ten koste gaat van een deel van jou.
Er is een karakterstructuur geboren
Karakterstructuren ontstaan op jonge leeftijd. Tussen plm. O-7 jaar. In die tijd neemt het kind zijn omgeving als een spons op. Ouders en verzorgers zijn deel van die omgeving. Niet zozeer taal, maar wat wordt uitgestraald wordt opgezogen. Een kind doorloopt verschillende levensfases. Ieder met een eigen behoefte. Er wordt een verdediging opgezet wanneer aan die behoefte niet wordt voldaan. Gebeurt dit vaker, wordt het een automatisme? Dan zet die verdediging zich vast in het lichaam. Er is een karakterstructuur gevormd. Hieronder een overzicht van 6 structuren.
1. Angstige structuur
Het is meer dan spannend om hier, op aarde, te zijn. Uiterlijk onverschillig. Alsof jij er niet bij hoeft te horen. De ander helemaal niet nodig hebt. Bang voor de afwijzing ben je de ander een stap voor. Je zorgt voor je eigen afwijzing. Jouw pijn zit onder onverschilligheid verborgen. Uit je lijf gaan is jouw beweging om te voorkomen dat je wordt (aan)geraakt. Je bent waakzaam. Je binnenwereld bescherm je voor herinneringen en gevoelens. In de basis voel je geen bestaansrecht. Je houdt jezelf voor dat je alleen kunt bestaan zonder nabijheid. Wat een groot besluit.
2. Verlangende structuur
Je verwacht iets van mij, maar je spreekt het niet uit. Jij stelt vragen zonder ze werkelijk te stellen. Je houdt je verlangen verborgen. Het is mogelijk dat jij vooral voor de ánder zorgt. Soms misken je zelfs jouw behoeften. Door ze af te keuren. Je denkt zonder de ander te kunnen. Waarmee je eigenlijk het contact verbreekt. Je grootste angst als je dan iets vraagt? Dat niet wordt erkend wat voor jou zó wezenlijk is. Angst om afgewezen , gefrustreerd of teleurgesteld te worden. Wat ook kan is dat je gewoon neemt. Ongeacht hoe dat voor de ander is.
3. Versmeltende structuur
Versmelten, een zijn met de ander. Het voedt jouw voortdurende behoefte aan nabijheid. Afgrenzen betekent ruimte scheppen. Tussen jou en de ander. Daar zit onveiligheid en dat wil je niet. Jij hebt een gruwelijke hekel aan conflicten. Je focus ligt op wat er bij de ander speelt. En je bent een kei in je aanpassen. Onenigheid mag er niet zijn en moet worden gladgestreken. Autonoom worden roept angst en schuld op. Zelfsabotage is daarop je antwoord. Jouw verantwoordelijk zijn voor de ander verwacht je terug. Is dat niet het geval? Dan is gelukkig zijn geen vanzelfsprekendheid.
4. Overheersende structuur
Dat is pas genieten. Bijna onzichtbaar heb jij de touwtjes in handen. Je hebt dan ook behoefte aan succes. Daar leef je voor. Met de uitstraling sterk, slim en krachtig te zijn. Charmant soms. Je voelt je onkwetsbaar en hebt de controle. Jij neemt de macht. Jij wilt voorkomen dat iemand jou kan raken of verwonden. Je leeft gemakkelijk naast jezelf. Ook jij moet soms ergens moeite voor doen. Ook jou gaat het niet altijd vanzelf. Maar dat houdt je verborgen. Want jij kunt immers alles. En je bent beter dan de ander! Dus móet jij het wel alleen doen. Toch?
5. Onderworpen structuur
Van buiten zeg je ja. Van binnen is het nee. Je draagt en verdraagt. En je doet je best dat het in orde komt. Jij kijkt wat er nodig is voor het geheel. En zet jezelf van nature op de laatste plaats. Jouw altijd aanwezig schuldgevoel maskeer je. Door meer dan royaal te zijn naar de ander. Jouw gezag voor autoriteit is vanzelfsprekend. Een onbewuste woede zit heel diep verstopt. Je voelt je voortdurend onder druk gezet. Maar uiterlijk onverwoestbaar vriendelijk. Ondertussen probeer je de ander betaald te zetten. Door in het contact jezelf niet te laten zien. Lees meer…
6. Afwerende structuur
Een houding van trots en controle. Het is jouw manier om angst en gekrenktheid te verbergen. In het contact met de ander zit jouw ‘ja maar’ opgesloten. Omdat je bang bent voor overgave aan je gevoelens. Jouw energie is daardoor gericht op terughouden. Iets wat je terugziet in de liefde. In het masker zie je jouw hang naar controle. Je trots en je perfectionisme. Opdat jou niets kan gebeuren houd jij je aan de regels. Je moet wel. Vanuit jouw overtuiging. Als ik mij niet aan de regels houd word ik uitgebuit of afgewezen. Jij wilt je zeker niet voor jezelf hoeven schamen. Lees meer…
Jij bent geen masker
Grote kans dat jij in alle zes structuren iets van jezelf herkend. Je bent dan ook geen masker. Je hebt maskers ter bescherming van jouw kinderlijke behoeften. Van alle zes maskerstructuren zijn er waarschijnlijk 1 of 2 meer nadrukkelijk aanwezig. De beschreven karakterstructuren worden ook ingedeeld als: Schizoïde; Oraal; Symbiotisch; Psychopatisch; Masochistisch en Rigide. In “Wees Ontmaskerd” begeleid ik jou met Systemisch werken en Lichaamswerk als ingang. De genoemde zes structuren werk ik in aparte blogs meer uit.
