Licht
helder zicht
is jouw verlangen
diep in je verborgen.
Schaduw

’t Het nog nooit zo donker west, of t wer altijd wel weer licht. In het donker is het slecht zien. En wat je niet kunt zien heb je niet onder controle. Het verlangen naar helderheid is dan ook een verlangen naar overzicht. Want alleen wat je ziet kun je proberen onder controle te krijgen. Het donker maakt je oncomfortabel. Ede Staal stak met zijn lied een hart onder de riem. Wacht maar….. het gaat voorbij. (Maar is dat wel zo?)

Wat je van je zelf niet wilt zien ontken je. Vaak onbewust. Om maar te zorgen dat voor de ander ongezien blijft wat niet gezien mag worden. Liever houd jij je bezig met wat voor iedereen toch al zichtbaar is. Hier past uitstekend de vraag: “Hoe dan?” bij. Netjes gezegd vond ik het super vervelend als die ‘eenvoudige’ vraag werd gepareerd. Met een antwoord als: “Het antwoord zit al in jou, wacht maar af”.

Dát ga IK anders doen hield ik mijzelf later voor. En nu? Zoveel jaar later? Nu doe ik hetzelfde wat ik eerder bij de ander afwees. Ik maak van jouw pad niet mijn pad. Jouw verantwoordelijkheid maak ik niet de mijne. Hoe akelig je dat ook vindt. En hoe goed ik dat ook begrijp. Want je bent gekomen om geholpen te worden. Je wilt iets zwaars achter kunnen laten en lichter naar huis kunnen gaan.

Zicht op helderheid. Een begrijpelijk verlangen. Alleen hoef je de zon niet bij te lichten. Door het donker aan te kijken kun je zicht krijgen op helderheid. Het is de enige manier. Gemakkelijk? Nee, natuurlijk niet. Wat in jouw ‘donker’ zit, houd je het liefst verborgen. Zelfs als je verstandelijk hebt besloten dat je dit wilt doorbreken. Dan nóg is er die stem in jou. Dat beschermende deel dat roept: Nee! Daarom lukt dit doorbreken nooit alleen.

Wat je in jezelf afwijst kan in het licht niet overleven. En blijft daarom in je schaduw. Je eigen afwijzing is altijd een kinderlijke overtuiging. Als volwassene weet je beter, maar kún je (voor je gevoel) niet anders. “Ik ben niet goed genoeg”; “Ik doe er niet toe”; “Mijn verhaal is niet belangrijk”. Welke zelf-afwijzing heb jij gekozen? Weet dat je niet alleen jezelf tekort doet. Maar ook het beoordelingsvermogen van de ander in twijfel trekt.

Zicht op helderheid, een bijzondere zin die voor al mijn werk geldt. Zicht krijgen op dat wat jij hebt verborgen achter je deur van trauma, overtuigingen, aannames, oordelen, maskers. Omdat het ééns nodig was om te kunnen overleven.

Ga een ontmoeting met Jezelf aan. Op een manier die bij JOU past. Met liefde voor jezelf en voor wat er is. In een groep of in de veiligheid van 1 op 1. Met coaching of een vorm van opstellingen.

Heb het goed! Joan