Verdoving Ontsnappen, vermijden Pijn voelt zwaar Leven zonder die maskers Sensibiliteit.
Verdoving geeft meer pijn dan verzachting
Het leven kan ondraaglijk lijken. Iedereen kent wel momenten van verdriet, verlies of eenzaamheid. Maar voor sommigen is deze pijn niet tijdelijk – het is een constante aanwezigheid. Om de ondraaglijke pijn te verzachten, zoeken velen naar manieren om te ontsnappen. Verdoving lijkt dan een eenvoudige oplossing, maar wat als deze tijdelijke ontsnapping uiteindelijk meer pijn veroorzaakt dan het verzacht?
Waarom verdoving geen oplossing is
Verdoving lijkt in eerste instantie een uitweg. Of het nu gaat om alcohol, roken, drugs, of zelfs gedrag zoals overmatig werken of sociale media, het doel is hetzelfde: ontsnappen aan de pijn.
Met deze vijf systemische werkwoorden—Uitreiken, Aannemen, Dragen, Leunen en Buigen—kun je jouw plek en dynamiek in het grotere geheel onderzoeken. Het zijn geen gewone handelingen, maar bouwstenen voor balans en verbinding, groei en heling.
Maar wat gebeurt er als je jezelf blijft verdoven? Je voelt je misschien even opgelucht, maar de onderliggende pijn blijft bestaan – en groeit vaak zelfs. Uiteindelijk wordt verdoving een vicieuze cirkel, waarin je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken.
De verschillende gezichten van verdoving
Verdoving is niet altijd zichtbaar of duidelijk. Naast bekende middelen zoals alcohol en drugs, kan ook gedrag een vorm van verdoving zijn:
Overwerken om emoties te vermijden
Continu afleiding zoeken via sociale media
Je volledig terugtrekken in isolement
Misschien herken je het gevoel: van buiten lijkt alles goed. Je gaat naar je werk, onderhoudt relaties, en functioneert prima. Maar van binnen voel je je afgesloten – van jezelf, je gevoelens en het leven zelf.
Het masker van functionaliteit
Veel mensen met verdovingsgedrag dragen een masker. Ze functioneren in het dagelijks leven, maar voelen zich emotioneel leeg. Herkenbare gedachten zijn:
“Ik werk toch gewoon?”
“Ik ben sociaal actief en doe mee.”
Deze schijnfunctionaliteit kan misleidend zijn, zowel voor jezelf als voor je omgeving. Het helpt je om de pijn te vermijden, maar ontneemt je tegelijkertijd de kans om écht in contact te staan met je emoties. En zonder dat contact mis je de kern van het leven: verbinding, zowel met jezelf als met anderen.
“Pas door pijn te voelen, kun je de weg naar heling en authentiek leven vinden.”
Hoe doorbreek je verdovingsgedrag?
Het doorbreken van verdovingsgedrag is niet eenvoudig. Het vraagt moed om te erkennen dat je een probleem hebt. Moed om de onderliggende pijn onder ogen te zien. Maar deze bewustwording is essentieel. Je eerste stap naar heling.
1. Zelfherkenning
Sta stil bij je gedrag en vraag jezelf eerlijk af: gebruik ik iets of iemand om te ontsnappen aan mijn emoties? Dit kan confronterend zijn, maar is essentieel. Je kunt geen verandering aanbrengen als je niet eerst het probleem erkent.
2. Zelferkenning
Het erkennen van je eigen pijn en verdovingsmechanismen is een daad van zelfliefde. Het betekent niet dat je gefaald hebt, maar juist dat je bereid bent om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen welzijn.
3. Zoek steun
Je hoeft dit proces niet alleen te doorlopen. Praat met een therapeut, een vriend of een andere vertrouwenspersoon. Het delen van je gevoelens kan enorm opluchten en helpt je om stappen te zetten richting heling.
4. Confronteer je pijn
Het toelaten van pijn is moeilijk, maar het is de enige manier om echt te helen. Door je emoties te voelen en te doorleven, kun je ze uiteindelijk loslaten. Dit vraagt geduld en compassie voor jezelf.
5. Vind gezonde copingmechanismen
In plaats van je pijn te verdoven, kun je leren om er op een gezonde manier mee om te gaan. Denk aan meditatie, schrijven, lichaamsbeweging of creatieve expressie. Deze activiteiten helpen je om in contact te blijven met jezelf en je emoties.
Sensibiliteit: leven in volle bewustwording
Leven zonder verdoving kan beangstigend lijken. Je stelt jezelf immers open voor de pijn die je zolang hebt vermeden. Maar het biedt ook een enorme kans.
Door te stoppen met verdoving ontdek je niet alleen de pijn, maar ook je kracht, veerkracht en vermogen tot heling. Je leert om pijn te dragen zonder erin te verdrinken, en ontdekt een authentieke versie van jezelf.
Wil jij leven zonder verdoving?
Het is nooit te laat om de eerste stap te zetten. Door verdoving los te laten, geef je jezelf de kans om volledig te leven – met al zijn uitdagingen én schoonheid. Wil je meer begeleiding bij dit proces?
Neem contact op, en samen onderzoeken we hoe jij jouw authentieke leven kunt omarmen..
Het leven voelt soms als een zoektocht naar balans. Aan de ene kant wil je vertrouwen op de natuurlijke stroom van het leven, aan de andere kant is actief handelen soms nodig. Dat spanningsveld zie ik dagelijks als systemisch coach. Wanneer die stroom stokt, helpt het om stil te staan bij de krachten die spelen.
Met deze vijf systemische werkwoorden—Uitreiken, Aannemen, Dragen, Leunen en Buigen—kun je jouw plek en dynamiek in het grotere geheel onderzoeken. Het zijn geen gewone handelingen, maar bouwstenen voor balans en verbinding, groei en heling.
“Uitreiken vraagt moed: het is het openen van jezelf voor verbinding en het erkennen dat je niet alles alleen hoeft te doen.”
1. Uitreiken: de eerste stap naar balans en verbinding
Uitreiken is de eerste beweging naar contact. Het is wanneer je je hand uitsteekt naar iets of iemand buiten jezelf. Dit vraagt moed en kwetsbaarheid. Je erkent dat je iets nodig hebt of verlangt, en dat kan uitdagend zijn.
Waarom is uitreiken belangrijk?
Het brengt de stroom van geven en ontvangen op gang.
Het bevestigt je plek in het systeem.
Uitdagingen bij uitreiken
Volwassenen ervaren vaak schaamte, angst voor afwijzing of trots, waardoor ze niet durven uit te reiken. Vraag jezelf af:
Naar wie reik ik uit?
Is dit de juiste persoon of plek voor mijn behoefte?
“Aannemen is accepteren wat je wordt gegeven, zonder oordeel, en het laten integreren als een deel van jouw groei.”
2. Aannemen: ontvangen wat je nodig hebt voor meer evenwicht
Na uitreiken volgt aannemen. Hoewel dit eenvoudig lijkt, is het vaak ingewikkeld. Veel mensen weigeren steun of erkenning, uit angst afhankelijk te lijken of omdat ze zich niet waardig voelen.
Hoe leer je aannemen?
Sta open voor wat je ontvangt, of het nu steun, liefde of kritiek is.
Laat oordelen los: wat gegeven wordt, is waardevol, ook al voelt het niet perfect.
Door te leren aannemen, kun je verder bouwen op wat er is. Het biedt ruimte voor groei en heling.
“Dragen is kracht tonen door verantwoordelijkheid te nemen voor wat van jou is, terwijl je leert loslaten wat niet past.”
3. Dragen: verantwoordelijkheid nemen voor meer harmonie
Dragen gaat over verantwoordelijkheid. Het vraagt kracht en stabiliteit om te accepteren wat van jou is, zowel je talenten als je lasten. Maar het betekent ook: loslaten wat niet van jou is.
Gezond dragen:
Wat is van jou? Neem verantwoordelijkheid voor jouw keuzes en rol.
Wat is niet van jou? Laat lasten los die je onbewust hebt overgenomen, zoals onopgeloste pijn uit je familiesysteem.
Dragen geeft kracht en veerkracht, zolang je trouw blijft aan je eigen plek.
“Leunen op anderen is geen zwakte, maar een uitnodiging om vertrouwen en balans in je leven toe te laten.”
4. Leunen: vertrouwen op ondersteuning voor meer stabiliteit
Leunen betekent vertrouwen dat er iemand is die je ondersteunt. Denk aan een kind dat instinctief leunt op zijn ouders. Voor volwassenen voelt dit vaak kwetsbaar of afhankelijk, maar leunen is essentieel voor balans en verbinding.
Tips om gezond te leunen:
Vertrouw op de kracht van het systeem zonder het uit balans te brengen.
Gun jezelf de ruimte om te rusten en op te laden.
Leunen is een evenwichtsoefening: te veel leunen belast de ander, maar weigeren om te leunen ontneemt jezelf kracht.
“Buigen betekent respect voor wat groter is dan jijzelf—het accepteren van het verleden, omstandigheden en krachten buiten je controle.”
5. Buigen: respect voor wat groter is dan jijzelf voor meer connectie
Buigen is misschien wel het meest uitdagende werkwoord. Het vraagt om nederigheid en acceptatie. Het is een erkenning van wat er vóór jou was en wat groter is dan jij.
Waarom is buigen belangrijk?
Het brengt respect voor je afkomst en omstandigheden.
Het helpt loslaten van controle en strijd.
Door te buigen kun je je overgeven aan de stroom van het leven. Dit geeft ruimte voor rust en vertrouwen.
De stroom van het leven
Deze vijf werkwoorden—Uitreiken, Aannemen, Dragen, Leunen, Buigen—geven richting aan je leven. Ze laten zien hoe belangrijk het is om bewust te handelen in verbinding met jezelf, de ander en het grotere geheel.
Reflecteer:
Waar sta jij nu?
Welk werkwoord vraagt jouw aandacht?
Door te werken met deze principes kun je de energie weer laten stromen en dichter bij in balans en verbinding komen.
Wil je meer leren over systemisch werk en de vijf systemische werkwoorden van Bert Hellinger? Maak een afspraak voor een coaching sessie!
Doe maar normaal: Waarom jezelf zijn jouw norm moet zijn
Je leert het al jong: “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.” Het lijkt op zich een onschuldige uitspraak. Maar de impact ervan kan levenslang voelbaar zijn. Het begint klein. Je houdt je mond wanneer je iets wilt zeggen. Je lacht mee, zelfs als je het eigenlijk niet grappig vindt. Je past je aan. Altijd.
Langzaam maar zeker verdwijnt dan je eigen stem naar de achtergrond. Woorden blijven steken in je keel. Je durft ze niet uit te spreken, bang om veroordeeld te worden. Maar van binnen groeit iets. Een gevoel dat je nauwelijks kunt omschrijven. Misschien is het boosheid, misschien is het verdriet. Hoe dan ook, het zoekt, eens en ergens, een weg naar buiten.
De prijs van stilte
Want die ingehouden woorden en emoties stapelen zich op. Eerst lijkt het niets, maar uiteindelijk wordt het een last die je dagelijks met je meedraagt. Je voelt je onbegrepen, alsof je gedachten en gevoelens er niet toe doen.
Je probeert je aan te passen, maar de onuitgesproken boosheid wordt een muur tussen jou en de mensen om je heen. Die muur lijkt bescherming te bieden, maar is in werkelijkheid een gevangenis. Je wilt schreeuwen, huilen, eindelijk gehoord worden. Maar je blijft stil, precies zoals je geleerd hebt.
“Vrijheid begint niet met schreeuwen, maar met het kwetsbare fluisteren van je eigen stem die eindelijk gehoord mag worden.”
Het keerpunt: Jezelf herontdekken
Op een dag sta je stil. Alleen. Je vindt een oude foto van jezelf als kind. Je ziet een lachend gezicht, stralende ogen vol onbevangenheid. Het contrast met hoe je je nu voelt, raakt je. Tranen wellen op. Voor het eerst in lange tijd laat je ze gaan.
En het zijn die tranen die je inzicht brengen. Ze zijn het begin van een verandering. Je realiseert je opeens dat de boosheid die je al zo lang hebt gevoeld, een masker was. Niets meer dan een manier om je verdriet en onzekerheid te verbergen. Je beseft dat onder die boosheid van jou een dieper verlangen zit: gehoord en begrepen worden.
De kracht van kwetsbaarheid
Het is echt niet makkelijk om jezelf opnieuw te vinden. Toch besluit je een poging te wagen. Je neemt een eerste, voorzichtige stap: je deelt je gevoelens met iemand die je vertrouwt. Het voelt onwennig, misschien zelfs eng. Maar het werkt! Voor het eerst voel je een beetje verlichting.
Dit is waar jouw vrijheid begint. Niet in grote gebaren of drastische veranderingen, maar in kleine momenten. Ogenblikken waarin je jezelf toestaat te zijn wie je bent. Je leert door ‘simpelweg’ te ervaren. De ervaring opdoen dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist kracht.
Doe maar normaal… of niet?
De woorden “Doe maar normaal” zullen altijd wel een echo in je hoofd blijven. Maar er is iets veranderd. Je weet nu dat je niet verplicht bent om naar die stem te luisteren. Jij mag jezelf zijn. Het is geen makkelijke weg. Er zijn dagen waarop je weer terugvalt in oude patronen. Maar je weet dat je een keuze hebt.
Die keuze geeft je kracht. Je ontdekt dat mensen je vaker begrijpen dan je dacht, zolang jij je maar dúrft te laten zien. Je voelt je minder alleen. En hoewel de reis nog lang is, voel je dat je op de goede weg bent.
“Kwetsbaarheid is geen zwakte, maar de kracht om je ware zelf te tonen en verbinding te vinden met anderen.”
Vrijheid in je eigen stem
Vrijheid is geen eindpunt; het is een proces. Het is jezelf toestaan fouten te maken, ruimte in te nemen en je emoties te uiten. Het is accepteren dat je niet perfect hoeft te zijn. En ja, je zult ook teleurstelling ontmoeten. Een schaduwzijde die hoort bij het leven.
Langzaam maar zeker groeit je stem. Wat begon als een fluistering, wordt steeds krachtiger. Je leert dat je niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden. Soms is het simpelweg zeggen wat je voelt al genoeg.
Vrijheid betekent dat je niet langer gevangen zit in de verwachtingen van anderen. Het betekent dat je mag leven op een manier die bij jou past.
Jij mag er zijn
Het pad naar vrijheid is geen rechte lijn. Het kent hobbels en omwegen. Maar elke stap vooruit is een overwinning. Je leert je boosheid om te zetten in kracht, je tranen in inzicht en je woorden in daden.
Dus als iemand tegen je zegt: “Doe maar normaal,” herinner jezelf eraan: jouw normaal is meer dan genoeg. Wees wie je bent, en wees daar trots op.
Herken je dit verhaal?
Deel je gedachten en ervaringen in de reacties. Wil je meer lezen over persoonlijke groei en kwetsbaarheid? Ontdek mijn andere blogs en laat je inspireren.
Kracht Neemt ruimte Maar zodra topzwaar Met een wankele basis Kwetsbaar
Kracht vraagt balans
Kracht is mooi, maar zonder stevige basis kan het kwetsbaar zijn. Het is als een boom met een brede kruin, maar dan met ondiepe wortels. Een harde wind kan alles zomaar doen wankelen. Dit beeld speelde door mijn hoofd toen ik mijn cliënt ontmoette. Een grote, brede man stapte mijn praktijk binnen. Hij vulde letterlijk de ruimt en toch zag ik meteen. Hier staat iemand binnen die een innerlijke strijd met zichzelf voert.
Lichaamstaal vertelt een verhaal
De nuances in zijn houding spraken boekdelen. Een tikkeltje opgeblazen borstkas, gedragen door onzekere benen. Zijn vraag? Die rolde niet zomaar uit zijn mond. Uiteindelijk leek het hierop: Waarom gaat alles opeens mis, terwijl ik altijd alles onder controle heb gehad? Hulp vragen zat niet in zijn natuur. Want hulp vragen voelde kwetsbaar, en kwetsbaarheid… dát voelde onveilig.
Overtuigingen met diepe wortels
Deze diepgewortelde overtuiging stamt vaak uit de kindertijd. Het idee dat je alleen sterk bent als je alles zelf doet, kan je lang beschermen. Maar op een gegeven moment werkt deze overtuiging niet meer. Het zorgt ervoor dat je vastloopt, terwijl je verder wilt.
Van controle naar kwetsbaarheid
Voor mijn cliënt voelde het loslaten van controle alsof hij een brand moest blussen met benzine. Het was een stap die indruiste tegen alles waar hij in geloofde. Controle gaf hem houvast en structuur. Maar controle kan ook een muur worden die je afsluit van anderen én van jezelf. In elke kwaliteit kun je doorslaan zodat je in je valkuil stapt.
Om verandering in gang te zetten, is het nodig om van die rots af te komen. Je kwetsbaar opstellen voelt spannend, maar het biedt ruimte voor groei. Gelijkwaardigheid speelt hierbij een grote rol. Samen kijken we hoe hij balans kan vinden tussen kracht en kwetsbaarheid, tussen controle en loslaten.
“Kracht zonder balans wankelt. Kwetsbaarheid omarmen biedt ruimte voor groei en verandering, hoe spannend het ook voelt.”
Een liefdevolle confrontatie
In mijn praktijk zie ik vaak dat mensen worstelen met vergelijkbare vragen. Hoewel elke situatie uniek is raakte ik bij deze cliënt intuïtief een gevoelige snaar. Er ontstond een moment van ontspanning. De eerste stap was gezet. Dat is groot, want juist die eerste stap is soms het moeilijkst. Maar tegelijkertijd ook het krachtigst.
De andere kracht wacht om gezien te worden
Ik confronteer mijn cliënten. Liefdevol! Omdat ik weet dat achter die beschermende muur vaak een kracht schuilgaat die wacht om ontdekt te worden. Het proces is niet altijd gemakkelijk, maar het is het waard en is waardevol.
Herken jij jezelf in kracht en controle?
Misschien herken jij jezelf ook in het verhaal van deze cliënt. De kracht van controle kan je beschermen, maar soms houdt het je ook tegen. Het vraagt moed om je kwetsbaarheid te omarmen en jezelf de ruimte te geven om te groeien.
Donker Onzichtbaar, verstopt Angst voor licht Helderheid begint met zelfliefde Licht
Zicht op helderheid: Hoe je trauma en zelfafwijzing kunt doorbreken
Het verlangen naar helderheid is een diep menselijk verlangen. Niet zo gek, het staat namelijk voor overzicht, controle en rust. Maar helderheid krijgen betekent ook iets anders. Het betekent dat JIJ iets hebt te doen. JIJ hebt het donker aan te kijken. De plek waar stukken van jezelf verblijven – die je liever verborgen houdt. Hoe kun je dit proces aangaan en werkelijk zicht krijgen op helderheid?
Waarom helderheid belangrijk is
In het donker is het moeilijk om te zien. Wat je niet kunt zien, heb je niet onder controle. Dit maakt het verlangen naar helderheid zo begrijpelijk: het geeft je grip. Toch is het proces naar helderheid vaak ongemakkelijk. Ondanks dat Ede Staal zong: “Het het nog nooit zo donker west, of ’t wer altijd wel weer licht.” Maar is dat licht vanzelfsprekend?
Veel van wat we in onszelf niet willen zien, ontkennen we. Hoewel vaak onbewust dient dat een duidelijk doel. Te zorgen dat anderen niet zien wat wijzelf verbergen. We richten ons liever op wat al zichtbaar is. Maar hoe krijg je zicht op iets wat er helemaal niet mag zijn? Wat je dus, ook voor jezelf, verborgen houdt?
“Helderheid begint wanneer je stopt met verbergen en met liefde kijkt naar wat je in het donker hebt verstopt.”
Wat houdt jou in het donker?
Dat wat je in jezelf afwijst, blijft in de schaduw. Zelfafwijzing is vaak gebaseerd op kinderlijke overtuigingen zoals:
“Ik ben niet goed genoeg.”
“Mijn verhaal doet er niet toe.”
“Ik mag er niet zijn.”
Hoewel je als volwassene rationeel beter weet, kan het voelen alsof je geen andere keuze hebt. Dit innerlijke conflict zorgt ervoor dat je vast blijft zitten in patronen die je juist wilt doorbreken.
De enige manier om helderheid te krijgen, is door het donker onder ogen te zien. Dat is niet gemakkelijk. Zelfs als je verstandelijk hebt besloten om te veranderen, roept een beschermend deel in jou vaak nog: “Nee!” Onderschat niet de kracht van dit deel in jou. Daarom is het doorbreken van deze patronen iets wat je zelden alleen kunt doen.
De weg naar meer helderheid gaat via zelfliefde
Zicht op helderheid betekent het aankijken van wat je hebt weggestopt: trauma, overtuigingen, oordelen, en maskers. Dit zijn vaak (hardnekkige) beschermingsmechanismen die ooit nodig waren om te overleven. Maar nu belemmeren ze je.
De eerste stap is een ontmoeting met jezelf. Dit kun je doen:
In een vriendengroep, waar je steun en herkenning vindt.
Met methodes zoals opstellingen of andere vormen van begeleiding.
Wat je ook kiest, het proces begint met liefde voor jezelf en voor wat er is. Alleen door te accepteren wat er in jou leeft, kun je het transformeren.
Neem de regie over jouw helderheid
Helderheid krijgen betekent dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw proces. Het is niet de taak van een ander om jouw pad te bewandelen of jouw lasten te dragen. Maar je hoeft het ook niet alleen te doen.
Wil je werken aan jouw zicht op helderheid? Neem contact met me op voor een vrijblijvend gesprek of bekijk mijn aanbod voor coaching en opstellingen. Samen vinden we een manier die bij jou past.
Praktische informatie:
Coaching en opstellingen: Bekijk mijn aanbod hier en hier.
Contact opnemen: Klik hier om een afspraak te maken.