Hoe zorg je voor een gezonde balans binnen je organisatie? Dit blog is het derde deel in de serie “BOB aan het werk” en belicht een essentieel systemisch principe: balans in geven en nemen. In eerdere blogs stonden de ‘B’ van Binding en de ‘O’ van Ordening centraal. Dit keer richt ik mij op de balans tussen wat je geeft en ontvangt, en wat er gebeurt wanneer dit evenwicht verstoord raakt.
Herken je symptomen zoals hoog ziekteverzuim, een hoog verloop of dalende resultaten in jouw organisatie? Dan kan een onbalans in geven en nemen hieraan bijdragen.
In dit blog ontdek je wat dit principe inhoudt, hoe disbalans kan ontstaan, en niet onbelangrijk:
Hoe je deze herstelt.
Wat is balans in geven en nemen?
Balans in geven en nemen is een kernprincipe binnen systemisch werk. Het draait om een gezonde uitwisseling binnen een systeem, zoals een team of organisatie. Wanneer iemand iets geeft (tijd, energie, verantwoordelijkheid), hoort daar iets tegenover te staan (erkenning, waardering, beloning).
Als die balans verstoord raakt—bijvoorbeeld doordat iemand meer geeft dan ontvangt of andersom—ontstaan er spanningen. Deze kunnen zich uiten in kleine irritaties, maar ook in grotere problemen zoals conflicten, demotivatie of zelfs vertrek van medewerkers.
Waarom is deze balans belangrijk?
Een gezonde balans houdt de relatie tussen werkgever en werknemer in stand. Deze gezonde balans is echter ook horizontaal van belang. De balans tussen de werknemers in een team of organisatie. Het zorgt voor wederzijdse betrokkenheid, wat essentieel is voor een bloeiende organisatie.
Praktijkvoorbeeld: Geraldine’s onbalans
Geraldine is een toegewijde manager die jarenlang alles heeft gegeven voor haar organisatie. Ze werkt lange dagen en voelt zich verantwoordelijk voor het succes van haar team. Haar motto: “Investeren in mijn toekomst.”
Onbewust verzamelt Geraldine spaarzegels—niet letterlijk, maar in een denkbeeldig spaarboekje. Ze hoopt dat haar harde werk ooit zal worden beloond met promotie, erkenning of een compliment.
Tijdens haar functioneringsgesprek krijgt Geraldine echter vooral kritiek op punten die beter kunnen. Ze voelt zich gekwetst en denkt: “Zien ze niet hoe hard ik werk?” Dit gevoel van onderwaardering wordt uiteindelijk de druppel. Geraldine besluit te vertrekken.
De ontstane disbalans tussen Geraldine en de werkgever beperkt zich hier niet. De werknemers zullen het effect merken en proberen zich daartoe te verhouden. Ieder op zijn eigen manier.
Wat gebeurt er bij onbalans?
Een verstoring in de balans tussen geven en nemen kan allerlei negatieve gevolgen hebben.
Denk aan:
Hoog ziekteverzuim: Medewerkers raken overbelast doordat ze veel geven zonder voldoende erkenning te ontvangen..
Veel verloop: Talent vertrekt omdat medewerkers zich niet gewaardeerd of gehoord voelen.
Dalende productiviteit: Teams verliezen motivatie door een gebrek aan balans.
WIJ/ZIJ-gevoel: Een gevoel van ongelijkheid tussen afdelingen of collega’s kan leiden tot spanningen.
In Geraldine’s geval voelde ze zich jarenlang verantwoordelijk voor het succes van haar team, maar kreeg ze onvoldoende terug. Haar vertrek liet de organisatie met vragen achter: Hoe kon dit gebeuren, terwijl we haar zoveel ruimte boden?
Hoe herstel je balans in je organisatie?
Een gezonde balans in geven en nemen vraagt om BEWUST LEIDERSCHAP*), heldere communicatie en duidelijke kaders. Hier zijn vier praktische tips om de balans te herstellen:
1. Erken ieders bijdrage: Waardering is een krachtige manier om balans te creëren. Dit hoeft niet altijd financieel te zijn; een simpel compliment of het vieren van successen kan al een groot verschil maken.
2. Wees helder over verantwoordelijkheden: Onduidelijkheid over wie wat doet, kan leiden tot overbelasting bij bepaalde medewerkers. Zorg voor duidelijke rolverdeling en kaders.
3. Werkdruk in balans met beloning: Wat je van medewerkers vraagt, moet in verhouding staan tot wat je biedt. Denk hierbij niet alleen aan salaris, maar ook aan werkplezier, ontwikkelingsmogelijkheden en flexibiliteit.
4. Voorkom scheve verhoudingen: Let op signalen zoals medewerkers die structureel meer verantwoordelijkheid nemen dan anderen of teams die te weinig erkenning krijgen voor hun prestaties.
Systemisch werk inzetten
Een systemische aanpak, zoals teamcoaching of opstellingen, kan helpen om onzichtbare patronen binnen je organisatie zichtbaar te maken.
Dit biedt inzicht in onderliggende dynamieken en helpt om de balans in geven en nemen te herstellen
Waarom balans zo belangrijk is voor organisaties
Een gezonde balans in geven en nemen zorgt niet alleen voor tevreden medewerkers, maar ook voor betere resultaten. Wanneer medewerkers het gevoel hebben dat hun inspanningen worden gewaardeerd, zijn ze gemotiveerder, productiever en loyaler.
Daarnaast voorkomt een goede balans onnodig verloop en hoge kosten door ziekteverzuim.
Organisaties die investeren in balans, investeren dus direct in een duurzame en gezonde werkomgeving. Wees je bewust van je (over)verantwoordelijke medewerker. Hoe verleidelijk ook om dit als organisatie te omarmen, het is potentieel verstorend voor de balans!
Herken je dit? Deel je ervaring!
Zie jij in jouw organisatie situaties waarin geven en nemen uit balans is? Of herken je symptomen zoals hoog ziekteverzuim, een hoog verloop of demotivatie?
Deel jouw ervaringen hieronder of neem contact met mij op voor een vrijblijvende kennismaking. Samen kijken we hoe we de balans in jouw organisatie kunnen herstellen.
Slotgedachte
Balans in geven en nemen is niet alleen essentieel voor medewerkers, maar voor de hele organisatie. Door bewust te werken aan dit principe creëer je een omgeving waarin iedereen zich gewaardeerd en gezien voelt. Dat is de sleutel tot duurzaam succes.
Een manier van leidinggeven waarin de leider zich volledig bewust is van zichzelf, de ander en de context waarin hij of zij opereert.
Het draait om het nemen van verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag, keuzes en impact, terwijl je tegelijkertijd oog hebt voor de behoeften, talenten en dynamieken binnen je team of organisatie.
Een bewust leider:
• Herkent eigen patronen en drijfveren: Is zich bewust van persoonlijke overtuigingen, emoties en reacties en begrijpt hoe deze het leiderschap beïnvloeden.
• Staat in verbinding met anderen: Luistert actief, toont empathie en creëert een omgeving waarin vertrouwen en samenwerking centraal staan.
• Stuurt vanuit visie en waarden: Besluit vanuit een lange-termijnperspectief, gebaseerd op gedeelde waarden en de missie van de organisatie.
• Stimuleert groei en balans: Ziet de potentie in anderen en bevordert een gezonde balans tussen werk en welzijn.
• Handelt vanuit authenticiteit: Durft kwetsbaarheid te tonen en blijft trouw aan zichzelf, zonder de belangen van anderen uit het oog te verliezen.
Kortom, bewust leiderschap gaat over bewust zijn van je eigen rol als leider én je bijdrage aan het grotere geheel, met aandacht voor duurzame verbinding en impact.
Verdoving Ontsnappen, vermijden Pijn voelt zwaar Leven zonder die maskers Sensibiliteit.
Verdoving geeft meer pijn dan verzachting
Het leven kan ondraaglijk lijken. Iedereen kent wel momenten van verdriet, verlies of eenzaamheid. Maar voor sommigen is deze pijn niet tijdelijk – het is een constante aanwezigheid. Om de ondraaglijke pijn te verzachten, zoeken velen naar manieren om te ontsnappen. Verdoving lijkt dan een eenvoudige oplossing, maar wat als deze tijdelijke ontsnapping uiteindelijk meer pijn veroorzaakt dan het verzacht?
Waarom verdoving geen oplossing is
Verdoving lijkt in eerste instantie een uitweg. Of het nu gaat om alcohol, roken, drugs, of zelfs gedrag zoals overmatig werken of sociale media, het doel is hetzelfde: ontsnappen aan de pijn.
Met deze vijf systemische werkwoorden—Uitreiken, Aannemen, Dragen, Leunen en Buigen—kun je jouw plek en dynamiek in het grotere geheel onderzoeken. Het zijn geen gewone handelingen, maar bouwstenen voor balans en verbinding, groei en heling.
Maar wat gebeurt er als je jezelf blijft verdoven? Je voelt je misschien even opgelucht, maar de onderliggende pijn blijft bestaan – en groeit vaak zelfs. Uiteindelijk wordt verdoving een vicieuze cirkel, waarin je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken.
De verschillende gezichten van verdoving
Verdoving is niet altijd zichtbaar of duidelijk. Naast bekende middelen zoals alcohol en drugs, kan ook gedrag een vorm van verdoving zijn:
Overwerken om emoties te vermijden
Continu afleiding zoeken via sociale media
Je volledig terugtrekken in isolement
Misschien herken je het gevoel: van buiten lijkt alles goed. Je gaat naar je werk, onderhoudt relaties, en functioneert prima. Maar van binnen voel je je afgesloten – van jezelf, je gevoelens en het leven zelf.
Het masker van functionaliteit
Veel mensen met verdovingsgedrag dragen een masker. Ze functioneren in het dagelijks leven, maar voelen zich emotioneel leeg. Herkenbare gedachten zijn:
“Ik werk toch gewoon?”
“Ik ben sociaal actief en doe mee.”
Deze schijnfunctionaliteit kan misleidend zijn, zowel voor jezelf als voor je omgeving. Het helpt je om de pijn te vermijden, maar ontneemt je tegelijkertijd de kans om écht in contact te staan met je emoties. En zonder dat contact mis je de kern van het leven: verbinding, zowel met jezelf als met anderen.
Hoe doorbreek je verdovingsgedrag?
Het doorbreken van verdovingsgedrag is niet eenvoudig. Het vraagt moed om te erkennen dat je een probleem hebt. Moed om de onderliggende pijn onder ogen te zien. Maar deze bewustwording is essentieel. Je eerste stap naar heling.
1. Zelfherkenning
Sta stil bij je gedrag en vraag jezelf eerlijk af: gebruik ik iets of iemand om te ontsnappen aan mijn emoties? Dit kan confronterend zijn, maar is essentieel. Je kunt geen verandering aanbrengen als je niet eerst het probleem erkent.
2. Zelferkenning
Het erkennen van je eigen pijn en verdovingsmechanismen is een daad van zelfliefde. Het betekent niet dat je gefaald hebt, maar juist dat je bereid bent om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen welzijn.
3. Zoek steun
Je hoeft dit proces niet alleen te doorlopen. Praat met een therapeut, een vriend of een andere vertrouwenspersoon. Het delen van je gevoelens kan enorm opluchten en helpt je om stappen te zetten richting heling.
4. Confronteer je pijn
Het toelaten van pijn is moeilijk, maar het is de enige manier om echt te helen. Door je emoties te voelen en te doorleven, kun je ze uiteindelijk loslaten. Dit vraagt geduld en compassie voor jezelf.
5. Vind gezonde copingmechanismen
In plaats van je pijn te verdoven, kun je leren om er op een gezonde manier mee om te gaan. Denk aan meditatie, schrijven, lichaamsbeweging of creatieve expressie. Deze activiteiten helpen je om in contact te blijven met jezelf en je emoties.
Sensibiliteit: leven in volle bewustwording
Leven zonder verdoving kan beangstigend lijken. Je stelt jezelf immers open voor de pijn die je zolang hebt vermeden. Maar het biedt ook een enorme kans.
Door te stoppen met verdoving ontdek je niet alleen de pijn, maar ook je kracht, veerkracht en vermogen tot heling. Je leert om pijn te dragen zonder erin te verdrinken, en ontdekt een authentieke versie van jezelf.
Wil jij leven zonder verdoving?
Het is nooit te laat om de eerste stap te zetten. Door verdoving los te laten, geef je jezelf de kans om volledig te leven – met al zijn uitdagingen én schoonheid. Wil je meer begeleiding bij dit proces?
Neem contact op, en samen onderzoeken we hoe jij jouw authentieke leven kunt omarmen..
Vrijheid Is meer Dan onafhankelijk zijn Balans tussen Jezelf én Verbondenheid.
Vrij zijn: Wat betekent echte vrijheid en hoe vind je het?
Vrijheid. Een woord dat zoveel mensen raakt, maar wat betekent het écht? Is vrijheid de afwezigheid van beperkingen, of is het meer dan dat? En als je vrij bent, waarvan ben je dan bevrijd? Het zijn prikkelende vragen die je laten nadenken over wat je al weet én wat er nog te ontdekken valt. Vragen stellen is een krachtig middel voor innerlijke groei. Maar hoe vind je nu onafhankelijkheid in een wereld vol verbondenheid en beperkingen?
Wat is vrijheid?
Vrijheid is voor velen moeilijk te definiëren. Toen ik een cliënt vroeg wanneer zij zich vrij voelde, kreeg ik een opsomming van onvrijheden: obstakels, beperkingen en externe invloeden. Herken jij dat ook? Een vraag beantwoorden door te focussen op het tegenovergestelde?
Vrijheid gaat echter over meer dan de afwezigheid van obstakels. Het is niet alleen wat je mist, maar vooral wat je wél ervaart. Vrijheid betekent leren omgaan met wat er is, niet het ontkennen ervan.
Is vrij zijn een utopie?
Voor veel mensen klinkt vrijheid als onafhankelijkheid: geen verantwoording hoeven afleggen, vrij zijn van verplichtingen of invloeden. Maar is dat een echte bevrijding?
Als vrij zijn betekent “doen wat je wilt” of “pakken wat jou toekomt”, dan spreek je over schijnvrijheid. Echte vrijheid vraagt meer. Het gaat over acceptatie: jezelf accepteren en jouw plek binnen het grotere geheel erkennen. Vrijheid is geen ontsnapping aan verbondenheid, maar een bewust omgaan met die verbondenheid.
Vrij zijn betekent niet dat je wegvlucht van beperkingen, maar dat je leert om ermee te leven. Het is de ruimte vinden om autonoom te zijn, ongeacht de situatie.
Wat betekent autonoom zijn?
Autonoom zijn betekent dat je jezelf kunt zijn, los van externe druk of verwachtingen van anderen. Het betekent dat je jouw keuzes maakt vanuit je eigen waarden en overtuigingen, terwijl je rekening houdt met je omgeving.
Autonomie gaat niet over compleet onafhankelijk zijn, maar over de innerlijke onbelemmerdheid om trouw te blijven aan jezelf binnen de context van verbondenheid. Het vraagt om bewustwording: wie ben jij, wat drijft jou, en hoe kun je authentiek zijn, ongeacht de omstandigheden?
Kortom, autonoom zijn is de balans vinden tussen zelfsturing en verbondenheid.
Autonomie en verbondenheid: Kracht in plaats van obstakel
We zijn allemaal met elkaar en de wereld om ons heen verbonden. Maar veel mensen zien verbondenheid als een beperking. Ze ervaren het als iets wat hen tegenhoudt. Wat als je verbondenheid niet ziet als een obstakel, maar als een kracht?
Vrijheid is niet het wegduwen van alles wat je beperkt. Het gaat om leren omgaan met die beperkingen en ze te accepteren. Juist die acceptatie creëert ruimte voor groei. Innerlijke vrijheid betekent dat je jezelf kunt zijn, zelfs binnen de grenzen van verbondenheid.
Hoe vind je innerlijke vrijheid?
Vrij zijn begint bij zelfreflectie. Stel jezelf de vraag: Wat betekent vrij zijn voor mij? Het antwoord kan confronterend zijn, maar dáár begint de groei. Reflectie vraagt om kwetsbaarheid en nederigheid. Je moet durven erkennen dat je niet alles weet en dat je deel uitmaakt van iets groters.
De weg naar innerlijke vrijheid vraagt om:
1. Acceptatie van wat is.
2. Loslaten van de illusie dat vrijheid zonder grenzen bestaat.
3. Leren omgaan met jezelf en je omgeving vanuit liefde en respect.
Door stil te staan bij deze punten, kun je het concept van vrij zijn verdiepen en ervaren.
Vrij zijn betekent verbonden zijn
Vrijheid gaat niet over je verheffen boven anderen of jezelf losmaken van het grotere geheel. Het gaat juist over balans: jezelf kunnen zijn, terwijl je verbonden blijft met anderen. Dat is de essentie van autonomie.
Door te accepteren wat er is en jezelf daarmee te verbinden, ontstaat echte vrijheid. Vrij zijn is niet alleen een gevoel, het is een bewuste keuze om in verbondenheid te leven. het goed! Joan
Neem de regie over jouw vrijheid
Wil jij werken aan jouw innerlijke vrijheid? Ik loop graag een stukje mee op jouw pad met coaching en opstellingen om te ontdekken wat vrijheid voor jou betekent en hoe je het kunt ervaren.
Neem vrijblijvend contact met me op of bekijk mijn aanbod. Samen vinden we een manier die bij jou past om je vrij te voelen in verbondenheid.
Praktische informatie:
Coaching en opstellingen: Ontdek mijn aanbod hier.
Contact opnemen: Klik hier voor een vrijblijvend gesprek.
Het leven voelt soms als een zoektocht naar balans. Aan de ene kant wil je vertrouwen op de natuurlijke stroom van het leven, aan de andere kant is actief handelen soms nodig. Dat spanningsveld zie ik dagelijks als systemisch coach. Wanneer die stroom stokt, helpt het om stil te staan bij de krachten die spelen.
Met deze vijf systemische werkwoorden—Uitreiken, Aannemen, Dragen, Leunen en Buigen—kun je jouw plek en dynamiek in het grotere geheel onderzoeken. Het zijn geen gewone handelingen, maar bouwstenen voor balans en verbinding, groei en heling.
1. Uitreiken: de eerste stap naar balans en verbinding
Uitreiken is de eerste beweging naar contact. Het is wanneer je je hand uitsteekt naar iets of iemand buiten jezelf. Dit vraagt moed en kwetsbaarheid. Je erkent dat je iets nodig hebt of verlangt, en dat kan uitdagend zijn.
Waarom is uitreiken belangrijk?
Het brengt de stroom van geven en ontvangen op gang.
Het bevestigt je plek in het systeem.
Uitdagingen bij uitreiken
Volwassenen ervaren vaak schaamte, angst voor afwijzing of trots, waardoor ze niet durven uit te reiken. Vraag jezelf af:
Naar wie reik ik uit?
Is dit de juiste persoon of plek voor mijn behoefte?
2. Aannemen: ontvangen wat je nodig hebt voor meer evenwicht
Na uitreiken volgt aannemen. Hoewel dit eenvoudig lijkt, is het vaak ingewikkeld. Veel mensen weigeren steun of erkenning, uit angst afhankelijk te lijken of omdat ze zich niet waardig voelen.
Hoe leer je aannemen?
Sta open voor wat je ontvangt, of het nu steun, liefde of kritiek is.
Laat oordelen los: wat gegeven wordt, is waardevol, ook al voelt het niet perfect.
Door te leren aannemen, kun je verder bouwen op wat er is. Het biedt ruimte voor groei en heling.
3. Dragen: verantwoordelijkheid nemen voor meer harmonie
Dragen gaat over verantwoordelijkheid. Het vraagt kracht en stabiliteit om te accepteren wat van jou is, zowel je talenten als je lasten. Maar het betekent ook: loslaten wat niet van jou is.
Gezond dragen:
Wat is van jou? Neem verantwoordelijkheid voor jouw keuzes en rol.
Wat is niet van jou? Laat lasten los die je onbewust hebt overgenomen, zoals onopgeloste pijn uit je familiesysteem.
Dragen geeft kracht en veerkracht, zolang je trouw blijft aan je eigen plek.
4. Leunen: vertrouwen op ondersteuning voor meer stabiliteit
Leunen betekent vertrouwen dat er iemand is die je ondersteunt. Denk aan een kind dat instinctief leunt op zijn ouders. Voor volwassenen voelt dit vaak kwetsbaar of afhankelijk, maar leunen is essentieel voor balans en verbinding.
Tips om gezond te leunen:
Vertrouw op de kracht van het systeem zonder het uit balans te brengen.
Gun jezelf de ruimte om te rusten en op te laden.
Leunen is een evenwichtsoefening: te veel leunen belast de ander, maar weigeren om te leunen ontneemt jezelf kracht.
5. Buigen: respect voor wat groter is dan jijzelf voor meer connectie
Buigen is misschien wel het meest uitdagende werkwoord. Het vraagt om nederigheid en acceptatie. Het is een erkenning van wat er vóór jou was en wat groter is dan jij.
Waarom is buigen belangrijk?
Het brengt respect voor je afkomst en omstandigheden.
Het helpt loslaten van controle en strijd.
Door te buigen kun je je overgeven aan de stroom van het leven. Dit geeft ruimte voor rust en vertrouwen.
De stroom van het leven
Deze vijf werkwoorden—Uitreiken, Aannemen, Dragen, Leunen, Buigen—geven richting aan je leven. Ze laten zien hoe belangrijk het is om bewust te handelen in verbinding met jezelf, de ander en het grotere geheel.
Reflecteer:
Waar sta jij nu?
Welk werkwoord vraagt jouw aandacht?
Door te werken met deze principes kun je de energie weer laten stromen en dichter bij in balans en verbinding komen.
Wil je meer leren over systemisch werk en de vijf systemische werkwoorden van Bert Hellinger? Maak een afspraak voor een coaching sessie!
Dat niemand jou kán kennen zoals jij jezelf kent lijkt vanzelfsprekend. Maar wanneer heb jij daar voor het laatst bij stilgestaan? Deze woorden maken mij, in relatie tot ziekte, nieuwsgierig. Wij kennen onszelf het best. Wat maakt dan dat we zo gemakkelijk voorbijgaan aan die intrinsieke kennis. Waarom geven we onszelf zo gemakkelijk over aan behandelingen die de gemiddelde mens als basis hebben. Terwijl jij en ik toch uniek zijn. Daarnaast probeer ik antwoord te zoeken op de stelling: Ziek én toch geheeld. Bestaat het dat je én ziek én geheeld kunt zijn? Is het niet ziek of gezond?
Een blog over mens-zijn, veerkracht en betekenis kunnen geven.
De onvermijdelijkheid van ziek
Vroeg of laat. Want het is een universeel gegeven. We krijgen er allemaal mee te maken. Ziek. Een simpele verkoudheid, een langdurige blessure, of iet ernstigs. Bij jezelf of bij iemand in je directe omgeving. Ziekte is een bedreiging, een vijand. Alle reden om de strijd aan te gaan en deze verstoring te overwinnen. Maar wist je dit? Onder ziekte zit ook een diepere laag verborgen.
De kundigheid van de medische wetenschap staat voor mij niet ter discussie. Het is immers ongelooflijk hoeveel vooruitgang er de laatste decennia is geboekt. Ja, er zijn veel levens mee gered. Ja, veel onvermijdelijke doodvonnissen zijn teruggebracht tot een chronische ziekte. En dat is iets om oprecht dankbaar voor te zijn! En toch bestaat ziekte nog steeds. Waar een ziekte wordt overwonnen, popt er een nieuwe ‘variant’ op. Wat als de oplossing met betrekking tot ziekte niet altijd ligt in ‘overwinning’, maar vooral in ‘begrip’?
Helen: Samenbrengen wat uit elkaar is gevallen
Wat betekent helen eigenlijk? Het roept bij jou wellicht beelden op van herstel, van genezing in de meest fysieke zin. Maar helen is zoveel meer. Helen is het proces van heel worden. Alles wat in jou verdeeld of beschadigd voelt weer samenbrengen. Het is meer dan alleen fysiek, maar ook mentaal, emotioneel en spiritueel. En dat proces hoeft niet per se strijdvaardig te zijn. Zoals we vaak gewend zijn om ziekte te benaderen. Soms kan zachtheid, acceptatie en aandacht juist een krachtig middel zijn om te helen.
Ziekte wordt vaak gezien als ongewenste vijand. Een indringer die bestreden moet worden. Maar wat als ziekte ook een boodschap in zich draagt? Wat als het jou en mij iets probeert te vertellen over hoe we leven, wat we voelen of wat we misschien over het hoofd hebben gezien? Klinkt dat zweverig? Veel mensen die tot stilstand kwamen door ziekte, delen een zelfde inzicht: “Het heeft mij ook veel gebracht.”
Je leest of hoort deze woorden vaak van mensen bij wie hun leven ingrijpend is veranderd door ziekte. Hoewel de fysieke beperkingen soms blijven, ervaren ze een andere vorm van heling—een die veel dieper gaat. Het is alsof er een gordijn wordt weggetrokken en een nieuw perspectief zichtbaar wordt. Een groter bewustzijn, meer aandacht voor het hier en nu, een vernieuwde waardering voor wat wél kan. Dat is geheeld zijn, zelfs als de ziekte nog aanwezig is. Het bewustzijn is verruimd.
“Ziekte is geen vijand, maar een zachte fluistering, een uitnodiging tot heling, waar strijd en rust samenkomen”.
Ziek als spiegel
Hoe vaak luister jij naar de signalen van jouw lichaam? Die eerste tekenen van ongemak schuif je gemakkelijk aan de kant. Een zeurende pijn in de rug, een onrustige maag, vermoeidheid—het zijn dingen die we meestal negeren. Omdat je “gewoon door moet”, of omdat het onbekende je onrustig maakt. Maar als je luistert, wordt het gefluister van je lichaam steeds luider. Soms tot het punt dat je niet anders meer kunt dan stil staan en reflecteren..
Ziek is geen straf, maar een uitnodiging. Een uitnodiging om stil te staan, te luisteren en opnieuw verbinding te maken met Jezelf. Dat betekent niet dat je schuld hebt aan ziek zijn. Maar wel dat je kunt kiezen wat je ermee doet. Hoe jij omgaat met wat je overkomt, bepaalt of je het ziet als een obstakel of als een kans. Ook als dat tegen de geldende stroom in gaat. Met bewondering deel ik graag hoe Marianne hier mee omgaat.
Alles mag er zijn
Helen begint bij acceptatie. Het klinkt zo simpel, maar het vraagt nogal een grote portie moed om te zeggen: “Alles wat er is, mag er zijn.” Ziekte, pijn, ongemak—het is geen teken van falen of zwakte. Het is een deel van het leven, net zoals gezondheid dat is. Door ziekte toe te laten als onderdeel van jouw (levens)verhaal, maak je ruimte voor heelheid. Wat er niet mag zijn wil ingesloten worden. Een systemisch principe.
En heel zijn betekent niet dat alles perfect moet zijn. Het betekent niet dat de ziekte verdwijnt of dat alle pijn wordt weggenomen. Heel zijn betekent dat we leren leven met alles wat is. Heel zijn is dat we onszelf volledig omarmen, met al onze gebreken, kwetsbaarheden en krachten.
Een nieuw venster op de wereld
Wanneer je bereid bent om naar ziekte te luisteren, opent het vaak nieuwe vensters. Het verandert hoe je naar Jezelf en de wereld kijkt. Het leert je vertragen, voelen, prioriteiten stellen. Misschien ontdek je dat je altijd voor anderen hebt gezorgd, maar jezelf vergat. Misschien zie je in dat je werk of levensstijl je uitput. Of misschien vind je juist de kracht om je grenzen te verleggen en nieuwe mogelijkheden te zien.
Ziek en toch geheeld—het lijkt een paradox, maar het is een waarheid die wij allemaal kunnen ervaren. Het vraagt niet om strijd, maar om zachtheid. Niet om perfectie, maar om acceptatie. Wanneer je dat begrijpt, wordt heling geen doel, maar een reis. Een reis naar Jezelf.
Dus, als jij naar je lichaam en geest luistert, wat vertellen ze jou?
Weet je welkom.
Met alles wat er van je kan en mag zijn.
Joan
“ziek- een reactie van levende wezens op een verwonding”