Als
wat moet
telkens niet lukt
wat zegt jouw lijf?
Waarnemen.

Stel dat je iets erg graag wilt. En je hebt alle kwaliteiten, competenties en mogelijkheden tot je beschikking om dat te realiseren. Wat staat er dan nog in de weg tussen jou en je gewenst doel? Niets zou je zeggen. En dát is vaak precies wat jij telkens opnieuw hoort.

Vervolgens wordt je voortdurend, ongevraagd, voorzien van adviezen, steuntjes in de rug, of stekelige opmerkingen. Allemaal voeding voor je twijfel. Want hoe kan het nu dat het mij niet lukt. Ik werk er zo hard voor. Doe echt mijn best! En in ons gesprek zeg je: “Ik moet” ipv “IK ga”.

Tegelijkertijd linksaf én rechtsaf willen gaan gaat niet. Als hetgeen je met je hoofd hebt bedacht haaks staat op wat jouw lijf je vertelt, dán ontstaat er spanning. Er ontspint zich een innerlijke strijd. Heel vermoeiend. Stressvol. Want spanning is gebaat bij ontspanning. Langdurig uitgerekt elastiek verliest zijn oorspronkelijke elasticiteit.

Luisteren naar wat je lijf jou vertelt is (nog) geen gemeengoed. We werden en worden (nog) niet mee grootgebracht. Terwijl de kennis al eeuwen aanwezig is. Stress is een stimulator. Het geeft je de mogelijkheid om in de overdrive te gaan. Bergen te verzetten. Maar moet vervolgens wel kunnen ontladen.

Iets najagen wat buiten je mogelijkheden ligt mislukt. Iets najagen wat binnen je mogelijkheden ligt en ondanks al je inspanning niet lukt mag je onderzoeken. Al was het alleen maar omdat jouw lichaam je signalen geeft dat JIJ iets hébt te onderzoeken.

Een oefening in gewaarzijn.

Ben je verstrikt met jouw familiesysteem? Mag het niet lukken omdat je daardoor disloyaal bent aan jouw familiesysteem? Heb je angst dat je er niet mee bij mag horen als jij jouw hart volgt? Antwoorden willen zoeken op dergelijke vragen getuigt van grote moed en verdient respect. Verwelkom Jezelf!

Heb het goed! Joan