Hoog Boven alles Haarscherp observerend opnemen Respectvol geproefd terug gegeven Waarnemen
Fijngevoelig voor je omgeving
Als vreemdeling in de wereld ben je vaak fijngevoelig voor je omgeving. Je bent degene die zich net buiten het middelpunt beweegt, als een schaduw aan de zijlijn, waar je alles observeert en opneemt. Dit elfje beschrijft een “waarnemer,” iemand die met een haarscherpe blik de wereld om zich heen bekijkt, zonder zich er direct in te mengen. Het is een positie die zowel krachtig als eenzaam kan zijn, vol inzichten die niet altijd door anderen worden begrepen.
Door afstand overzicht
Het elfje opent met “Hoog, boven alles,” en dat roept een beeld op van iemand die met afstand en overzicht naar de wereld kijkt. Het is een manier van zijn die zorgt dat je niet verstrikt raakt in het dagelijks rumoer. Je beweegt op de achtergrond, ziet wat anderen misschien ontgaat, en analyseert de details die voor anderen slechts ruis zijn. Deze waarnemer kijkt niet alleen met de ogen, maar met het hart—elke nuance, elke onuitgesproken emotie wordt geregistreerd.
Inzichten proeven en teruggeven
Maar het observeren houdt niet op bij het ontvangen. De inzichten die je opdoet, geef je terug aan de wereld. Zoals het elfje zegt: “Respectvol geproefd, terug gegeven.” Wat je ziet en voelt, giet je in woorden of gebaren die even scherp zijn als je waarneming. Deze eerlijkheid kan confronterend zijn. Niet iedereen begrijpt het of is er klaar voor, en soms voelt het alsof je een vreemde bent in een wereld die niet altijd wil horen wat je te zeggen hebt.
Bewustzijn van het ‘hoe’
Toch schuilt er kracht in deze rol als waarnemer. Jij bent degene die het grotere plaatje ziet, die patronen herkent en verborgen waarheden blootlegt. De uitdaging ligt in het vinden van manieren om je inzichten te delen op een manier die anderen kunnen horen en waarderen. Want uiteindelijk is jouw perspectief waardevol, een lens die de wereld scherper en dieper kan maken, voor wie bereid is te luisteren.
Jij bepaalt de route
een rots in de branding.
Wantrouwen is je vriend.
Een blog over kwetsbaar zijn. Een ogenschijnlijk onmogelijke combinatie met daadkracht. Met het psychopatisch masker bén je trouwens geen psychopaat. Laat je niet afschrikken! In dit blog geef ik je een inkijkje in de overheersende karakterstructuur. Waar komt het vandaan. Hoe heeft het jou gevormd. Welke kwaliteiten kun je ontwaren. Wat is jouw taak, of je way-out.
Overheersende structuur
Dat is pas genieten. Bijna onzichtbaar heb jij de touwtjes in handen. Je wordt vervuld door en van succes. Jouw uitstraling is: sterk, slim en krachtig. Charmant soms. Je voelt je on kwetsbaar en hebt alles onder controle. Jij bent de baas. Zodat jij kunt voorkomen dat iemand jou kan raken of verwonden. Soms moet je ergens moeite voor doen. Af en toe gaat het ook voor jou niet vanzelf. Maar dat (incl. bijkomende stress) houdt je voor iedereen verborgen.
Psychopatisch masker
Er zijn zes verschillende structuren. En ze zijn minder afgebakend als het klinkt. Integendeel zelfs. Je herkent vast in elke structuur wel iets van jezelf. Wel is er doorgaans een manifeste structuur te ontwaren. De benaming van de karakterstructuren zijn ontleend aan lichaamswerk. De officiële benaming laat mogelijk wenkbrauwen fronsen en klinken ietwat ongemakkelijk. Ik kies er voor om afgeleide namen te gebruiken. De zes karakterstructuren onder elkaar:
Angstige structuur
Verlangende structuur
Versmeltende structuur
Overheersende structuur
Onderworpen structuur
Afwerende structuur
Lees hier de korte samenvattingen van de zes verschillende structuren.
Jouw masker
Je bent sterk en slim. Krachtig en je kunt heel charmant zijn. Je gaat dagelijks voor succes en je zet je daar volledig voor in. Je wilskracht om te bereiken wat je wilt bereiken is groot. Omdat je alles onder controle hebt voel jij je on kwetsbaar. Jouw richting is dé richting, de ander volgt. Voor jou als vanzelfsprekend. Het is die houding waarmee anderen zich als vanzelf laten meenemen. Daar sta jij niet bij stil.
Hoe het eens begon, de karakterwond
Een onbetrouwbaar oudersysteem ligt aan je basis. Een onbetrouwbaarheid die wordt ervaren door een jong kind in de periode van 6 – 18 maand. Nog steeds volledig afhankelijk van je ouders. De mate van onbetrouwbaarheid wordt door een volwassene anders beleeft dan het kind. Alleen gelaten worden kan heftige gevoelens teweegbrengen. Jullie zijn er niet voor mij. Ik word verraden. Ik moet het dus zelf doen. Jouw ontwikkelde zelfstandigheid versterkt wat er al was. Ik red mij wel. Ik vind mijn eigen weg. Nog steeds op een onbewust kinderlijk niveau.
Wat jij onbewust tot jouw thema hebt gemaakt
Verraden. Ik kan niet rekenen op die ander. Je voelde je verloren en heel kwetsbaar. Omdat je daar onvoldoende respons op hebt ervaren heb jij jezelf geleerd groot te houden. Vanuit een kinderlijk perspectief heb jij jouw uitweg gevonden. Je hebt waardering ervaren in het laten zien van je zelfstandigheid. Het verdriet van het alleen zijn heb je toen al leren wegslikken. En omgezet in: Ik weet wat goed is (voor mij). Niemand zal me daarin raken.
Koester je kwaliteit(en) en ken je valkuil(en)
Als er snel en daadkrachtig moet worden gehandeld, dan ben jij op je best. Niet dat je daar stil bij staat. Want dat is toch normaal. Je denkt niet na voordat je in beweging komt. Je bent al lang aan de slag gegaan. De grote valkuil is dat je daarbij de ander uit het oog verliest. (Als je die al had opgemerkt). En het is juist déze valkuil die jou weer bevestigd dat jij het altijd zelf moet doen. Er is toch niemand anders? Je toont een leiderschap waarin jij domineert, de ander intimideert waardoor je wantrouwen in de kwaliteit van de ander wordt bevestigd. Het gaat als vanzelf, onbewust. Tot nu?
Jouw effect op de ander
Je bent een rots in de branding. Jij weet heel duidelijk wat je wilt. Je oogt zelfverzekerd. Het zijn kwaliteiten waar menigeen graag iets meer van zou willen hebben. Jij bent macht. En daarmee creëer je afstand. En dat is echt niet altijd bewust of gewenst. De ander bungelt tussen verlangen en angst. Je straalt uit dat er geen ruimte is voor watjes. Als er wat is, dan zeg je het gewoon. Jij bent ervan overtuigd dat iedereen bij jou kan komen. Het gebeurt niet vaak. Dus is er niets aan de hand.
Energetisch beeld
Een opgeblazen borstkas en een scherpe blik. Niet gegrond en een gepantserd hart. Dat is het beeld wat ik voel en zie als ik naar je kijk. Met een beetje verbeelding lijk je op een luchtballon. Je bent heel bewust van de ruimte die je inneemt. Het is de scherpe blik die vooral opvalt. Alsof jou niets mag ontgaan. Wordt het te kwetsbaar, te gevoelig, dan zijn het de ogen die als eerste wegdraaien. Onzekerheid onder het masker.
Wat heb je te doen en wat levert het op?
Op kracht ben je gekomen waar je staat. De grootste uitdaging waar jij voor staat is het opgeven van die kracht. Dat is beangstigend. En laat angst nu juist hetgeen zijn wat jou heeft bewogen om het zelf te willen doen. De eerste stap is dan ook voor jezelf erkennen dat die angst er werkelijk is. En vervolgens leren om die angst te omarmen, te leren dat angst ook een hulpbron is.
De ander toelaten, je hart openen, het zijn bewegingen die pas echt kunnen ontstaan voorbij jouw angst. En als je dat lukt zul je zoveel krachtiger zijn in de ontmoeting met jezelf en met de ander. Jouw kracht om in beweging te komen wordt gecombineerd met jouw vermogen om de ander krachtig en zelfstandig te maken. Omdat je de ander durft te vertrouwen, krijg je vertrouwen.
Noord
je energie
een krachtige magneet
die je onbewust aantrekt
zuid
Polariteit in een maskerstructuur
Twee zijden, kop of munt. Een blog over (een aantal) polariteiten. Ik had ze genoemd in het blog “Dag Pa.” In dit (meerdelig) Blog heb ik er een eerste uitgelicht om te verdiepen. Voor meer inzicht in jezelf. Over polariteit in maskers, over schaduw en JIJ:
Vertrouwen-Wantrouwen
In komende blogs zal ik aandacht besteden aan onderstaande polariteiten:
Dader-Slachtoffer
Vasthouden-Loslaten
Controle-Overgave
Initiatief-Wanhoop
Autonomie-Schaamte
Autonomie-Twijfel
Gevoel-Ratio (Hart-Hoofd)
We leven allemaal met polariteiten. Hoe jij je verhoudt tot die polariteit geeft inzicht. Inzicht in jezelf. Daarom krijgen polariteiten hier een plek. Ik verbind ze met verschillende maskers uit de karakterstructuren. En daardoor met wat mogelijk jouw schaduw is. Want wat er niet mag zijn, wat je in anderen veroordeelt, dat gaat over jouw schaduw. Verborgen in een onbewust deel van jou.
Polariteit in je masker
Zoals geschreven wil ik de polariteiten verbinden met ‘de maskers’. In de eerste zeven jaren van je leven wordt je basis gelegd. Jij leert je aanpassen aan hoe jij de wereld met alles daarin ontmoet. Dat heeft in beginsel te maken met overleven. Ontwikkelde patronen worden vervolgens bevestigd en sterk verankerd.
Wilhelm Reich heeft onderzocht hoe die patronen zich letterlijk vastzetten in je lijf. Met verschillende spierspanningen ontstaan verschillende ‘maskers’
Met maskers bedoel ik een laag die beschermend over jouw kern is gedrapeerd. De houding van je lichaam, met name de spierspanning, geeft iets prijs hoe jij je leven hebt ontmoet en je daarop hebt aangepast. Gevoelig, Sociabel, Symbiotisch, Daadkrachtig, Onbaatzuchtig of juist heel Ambitieus.
Ook jij hebt kenmerken van al deze zes maskers. En een aantal manifesteren zich meer dan andere. Twee tot drie bovenliggende karakterstructuren is heel gebruikelijk.
Ervaar hoe energie stroomt (of stokt)
Je leeft in een wereld met polariteiten. Bij het een hoort het ander. Het een is niet beter dan het ander. Beide hebben een eigen functie. Kun je vrij bewegen tussen beide zijden, dan stroomt er energie. In de begeleiding gebruik ik hiervoor het model van een Lemniscaat. De twee polen liggen aan de buitenkant van een “platte acht”.
Door te lopen tussen de polariteiten ervaar je het verschil in energie.
Polariteit heeft alles te maken met beweging. In beweging komen. Als je vast zit in een polariteit zit je vast in de energie. En wat vast zit stroomt niet. De oefening laat je voelen welke polariteit ‘aan je trekt’. En wat er gebeurt als je naar de overkant loopt. In het midden ligt, als altijd, de balans.
Deze oefening is ook goed zelf te doen. Bijvoorbeeld met papiertjes op de grond. Ga het ervaren!
Vertrouwen-Wantrouwen
Ik begin met de polariteit “Vertrouwen-Wantrouwen”. Deze polariteit vind je terug in de Fijngevoelig (schizoïde), Sociabel (Oraal) en Daadkrachtig (Psychopatisch) karakterstructuur.
Het verschil zit erin waar het wantrouwen en vertrouwen op is gestoeld. Een algemeen wantrouwen of juist wantrouwen op bepaalde thema’s. Dat maakt het verschil in de betreffende karakterstructuren.
Ben ik wel welkom?
Mag ik er werkelijk wel zijn? Daar op durven te vertrouwen is voor jou, als je het Schizoïde masker draagt een terugkerende vraag.
Wantrouwen is je basis, leren vertrouwen de uitdaging. Je voelt je veiliger ‘daar’ dan ‘hier’. Deze onveiligheid is nog voor je geboorte ontwikkeld. Er zijn verschillende factoren zijn die uiteindelijk hebben bijgedragen aan jouw wantrouwen.
Een traumatische gebeurtenis die je moeder heeft gehad tijdens de zwangerschap? Jij hebt dit meegekregen. Veel spanningen tijdens de zwangerschap?, Een onbewuste afwijzing van jou kan het gevolg zijn? Een bevalling die niet wou vlotten. Een tangverlossing of onverwachte operatieve geboorte. Gebeurtenissen met veel impact. In ieder geval voor jou.
De vraag “ben ik hier welkom?”, is jouw belangrijkste vraag. Om hier op aarde er volledig te kunnen zijn is een stevige klus.
Ik claim jou om mij te vervullen
Vanuit het Oraal masker is het wantrouwen gericht op: Is er wel genoeg voor mij? Er is onvoldoende vertrouwen of er voor jou wel voldoende overschiet. Dat gaat dus over voeding. Als in lichamelijke en/of geestelijke voeding. Het verlangen is zo groot. En de emmer raakt nooit vol. Alsof de bodem ontbreekt.
Voor jou is het de uitdaging om te leren vertrouwen. Er is er altijd genoeg is voor iedereen. Dus ook voor mij. Het wantrouwen maakt je echter gevoelig voor verslavingen.
In het eerste jaar na je geboorte ben je volledig afhankelijk. De eerste maanden na je geboorte ben je zelfs nog ‘een met je moeder’. Dat is dan ook gelijk je belangrijkste bron. Als liefdevolle zorg niet gegeven kan worden wordt het wantrouwen gevoed. Wat jij nodig hebt, liefde, aandacht en voeding is blijkbaar niet of onregelmatig beschikbaar,
Vanuit het oraal masker ben je vooral bezig met de ander. Want die moet jouw behoefte vervullen. Vanuit het wantrouwen ervaart de ander jouw claimgedrag.
Ik doe het zélf wel!
(H)erkennen van de waarde van macht. Dat is de essentie van het Psychopatisch masker. Je overgeven aan de ander komt niet eens in je op. Jij leidt. De ander volgt. Omdat ‘de leider zijn’ vanuit de andere maskers niet vanzelfsprekend is, wordt jij gemakkelijk gevolgd.
Jouw leiderschap is echter gestoeld op wantrouwen.
Ik moet het zelf doen, is de overtuiging die je al jong in je leven hebt aangemeten. Het wantrouwen (in de ander) is je houvast. Je vertrouwen is eens zo beschaamd. Het spreekwoord: ‘Vertrouwen komt te voet en gaat te paard’ past je daarom als een handschoen. Het heeft jou wel heel zelfstandig gemaakt.
Zo zelfstandig dat je kunt geloven dat je een ander niet echt nodig hebt.
Vertrouwen doe je vooral op jezelf. Dat wil niet zeggen dat je niets voor de ander over hebt. Integendeel. Je wil er best voor de ander zijn. Maar dan op jouw manier! Krachtig en zelfbewust. Als het te ‘soft’ wordt haak jij af. Geestelijk en niet zelden ook fysiek. Kwetsbaarheid raakt aan een pijn die je onbewust nog kunt voelen. Jouw overlevingsstrategie verwacht je ook bij de ander.
Kun je kwetsbaarheid leren aannemen, dan gaat er een wereld voor je open. Als je durft.
Meer lezen over masker en karakterstructuren? info
Wie.
Jij bent.
Van grote betekenis.
Voor iedereen, dus JIJ.
Identiteit.
Op rekening betekent: achteraf betalen
Van betekenis zijn. Eigenwaarde. Er toe doen. Een basisbehoefte in ons leven. Een behoefte is een noodzaak. In nood wil zeggen dat er een tekort is ontstaan. En dat resulteert automatisch in een sterke neiging tot vervulling. Dit blog gaat over die drang tot vervulling. Met ‘werk’ als vehikel om tot die vervulling te komen. Een tekort aanvullen of compenseren heeft een prijs. Die je ‘op rekening’ voor je uit kunt schuiven. Meestal.
De succesvolle opsomming
Vertel eens, wie is………..? Een vraag die je vast wel eens hebt moeten beantwoorden. Mijn ervaring is dat de vraag veel lastiger is dan die lijkt. De vraag gaat over “Wie”. Het antwoord doorgaans over “Wat”. Een opsomming van wat je doet en/of hebt gedaan. En hoe succesvoller iemand is (geweest), hoe gemakkelijker de woorden uit de mond rollen. De verwarring ontstaat als de vraag nog eens wordt gesteld: Vertel eens, wie IS…?
Ik ben wel oké (of toch niet helemaal?)
In het geval van een minder succesvol verhaal is het antwoord kort. Zonder die volle glimlach. Die onzekerheid verhult. Je begrijpt het al. Vertellen wie je bent is lastig. Reden: ‘Wie ben jij’ gaat over identiteit. Over het unieke wezen dat jij bent. Er is twijfel of dat goed genoeg is. Wat op zijn minst ongemakkelijk voelt. En ongemak willen we vermijden toch? Ongemak dat ontstaat uit twijfel of je wel genoeg oké bent.
Alles heeft een prijs
Succes als gemaskeerde twijfel vervuld de basisbehoefte van ‘betekenisvol’ zijn. Juist dát maakt succesvol zijn écht belangrijk. Voor jou.! En bij succesvol hoort natuurlijk ‘druk zijn’. Als graadmeter voor succes of je jacht naar succes. Maar volgens mij gaat het dan vooral over een andere druk. Een druk die letterlijk néérdrukt. Die van pijnlijke nek en schouders. Of ‘zware benen’. Prijs voor de ontkenning van voelen wie je werkelijk bent.
Wat je doet, doet ertoe
Afhankelijk geboren maak je de beweging naar zelfstandigheid. En in die beweging ontwikkel jij je eigenheid. Je eigen identiteit. Eenmaal op weg leer jij je aan te passen aan wat de omgeving van je vraagt. In je afhankelijkheid kun je niet anders. Aanpassen als voorwaarde voor overleven. Wat je doet, doet er toe. Want in wat je doet ontdek je een positieve bevestiging. Wie je bent gaat naar de achtergond. Overleven is het doen.
Niemand kent jou zoals JIJ jezelf kent
We hebben allemaal geleerd te overleven. Zoekend naar bevestiging. Dat je er toe doet. Er mag zijn. Waard bent om te leven. Water vullen in een emmer zonder bodem? Die emmer raakt nooit vol. Dát is leven vanuit overleving. Omdat je altijd twijfelt of je genoeg hebt gedaan. Overleven heeft geholpen. Het is nu tijd om te onderzoeken wanneer je leeft én wanneer je óverleeft. Want uiteindelijk kent niemand jou beter dan JIJ.
Zet je twee voeten op de grond en
neem deel aan het aardse leven.
Kom thuis in Jezelf!
Een blog over bestaansrecht. Over jouw existentiële vraag: Mag ik hier wel zijn? Het masker waarin landen op aarde wordt omgeven door angst. Ben ik hier welkom? Het masker waarmee jij ‘afstand nemen en van een afstand beschouwen’ tot jouw kwaliteit hebt gemaakt. “Daar” is voor jou te verkiezen boven “Hier en Nu”.
In een split second ben je energetisch verdwenen. Het contact verbroken, de ander in verwarring achterlatend. Als je het toelaat kent jouw creativiteit geen grenzen. Om te overleven is je script: De wereld is een gevaarlijke plaats en met mij is er iets mis.
Een angstige structuur
Deze maskerstructuur strekt zich uit tussen een romanticus zijn of een waarnemer. Jouw denken, jouw hoofd neemt een grote plaats in. Hoe je moet voelen is voor jou een raadsel. Het is je onzekerheid die er voor zorgt dat je voortdurend jouw omgeving ‘scant’.
Jouw ingebouwde radar die jou vertelt over de aan- of afwezigheid van voldoende veiligheid. Je blijft als vanzelf op de achtergrond. De angst om afgewezen worden kun je hiermee ietwat onder controle houden. In jouw meestal slanke lichaam is je spanning gestold en zichtbaar in je (doorgaans kaarsrechte) houding.
Schizoïde masker
Er zijn zes verschillende structuren. En ze zijn minder afgebakend als het klinkt. Integendeel zelfs. Je herkent vast in elke structuur wel iets van jezelf. Wel is er doorgaans een manifeste structuur te ontwaren. De benaming van de karakterstructuren zijn ontleend aan lichaamswerk. De officiële benaming laat mogelijk wenkbrauwen fronsen en klinken ietwat ongemakkelijk. Ik kies er voor om afgeleide namen te gebruiken. De zes karakterstructuren onder elkaar:
Deze maskerstructuur ontwikkeld zich al voor de geboorte t/m een jaar na je geboorte. Er is door je ouders getracht om je levenskracht te ontnemen. Het lijkt mij evident dat dit proces vooral op een onbewust niveau heeft plaatsgevonden. Veelal uit eigen angst en onzekerheid.
Misschien was de zwangerschap onbedoeld. Of was het contact met jou als ongeborene moeizaam. Het kan ook zijn dat het accent bij jouw opvoeding vooral lag op wat niet goed was. Dit alles kun je ervaren als een ernstige bedreiging van jouw bestaan. Hierdoor ontstaat angst en pijn en trauma.
Loyaliteit zonder oordeel
Uit loyaliteit naar je ouders komt een zin over het ontnemen van je levenskracht keihard binnen. Dat herken je misschien helemaal niet! Weet dan dat onbewuste processen moeilijk zijn te sturen, hoe blij ze ook met jou zijn. Bijv. een overlijden van een dierbare kan alle aandacht opslokken, ten koste van jou.
Hoe dan ook heeft het geresulteerd in angst voor afwijzing. Het leven niet ten volle kunnen nemen. Heel alert zijn. Leven vanuit je hoofd waarbij je elk gevoel of emotie in je schaduw hebt geplaatst. Zo weggestopt, dat je ervan overtuigd bent dat jij niet kúnt voelen. Voelen is te pijnlijk.
Jouw effect op de ander
Het verlangen naar liefde, geborgenheid en in sexualiteit de extase, is groot. Je angst voor afwijzing staat soms in de weg. Momenten van overgave worden naadloos opgevolgd door twijfel. Kan dit wel? Klopt dit? En nog vóór de vragen door jezelf zijn beantwoord ben je al weg.
Is het prille contact door jouw energetisch terugtrekken al verbroken. Dat de ander in verwarring achterblijft heb je soms niet eens door. Dat je met jouw terugtrekken de aanzet geeft tot jouw gevoel van afgewezen zijn komt niet in je op. Het verlangen is groot, de trek naar ‘de hemel’ is dan groter. Veiliger.
Grensbewaker, blijf op je plek
Door ‘weg te gaan’ verzwak je onbedoeld je eigen grenzen ten opzichte van de buitenwereld. Verzwakte grenzen maken dat alle indrukken die je opdoet stuk voor stuk binnenkomen. Je kunt er niets mee, ze helpen je ook niet. Integendeel, het ongecontroleerd binnenlaten van de ander verzwakt jouw aura.
Het is lastig om in je eigen lichaam te wonen. Liever zou je weer vertrekken in je eigen wereld. Om jezelf te beschermen tegen al te veel invloeden van buitenaf ben je meester geworden in het optrekken van een afwerend pantser. Dat lijkt op afgrenzen en dat is het niet.
(Wel)Kom op aarde en in je lichaam
Een masker heb je eens opgezet om te overleven. Om je staande te houden in de wereld die je aantrof. Vanuit een kinderlijk beeld was dat de enige weg die je kon gaan. En in je volwassenheid ben je erin gebleven. Maar nu kun en mag je jouw kinderlijk beeld, jouw script, achter je laten.
Je bent op aarde om jouw leven te leven. Jouw verbinding met de bron mag je loslaten. Kom op aarde! Kom in je lichaam. Wordt je bewust van het ‘voertuig’ dat jouw ziel herbergt. Maak fysiek contact met je eigen lichaam en breng de aandacht naar je voeten. Land op aarde. Adem. Kom uit je hoofd.
Geef je bijzonderheid op
Deelnemen aan het aardse leven betekent dat jij jouw plek tússen de mensen inneemt. Deelnemen is ook loslaten van de bijzonderheid die je ‘dáár’ telkens opzoekt. Waar jij je zo thuis voelt. Deelnemen betekent dat jij die bijzonderheid hebt op te geven. Dat het koord dat je nog steeds verbindt met ‘daar’ losgekoppeld mag worden.
Zodat jij de ander wérkelijk kunt ontmoeten zoals jij jezelf kunt ontmoeten. Waarbij jij niet alleen het unieke in jezelf erkent en ziet, maar ook oog hebt voor het unieke, speciale, bijzondere van de ander. Kom thuis (in je lichaam)!