Het geweten (van de familie) spreekt!

Het geweten (van de familie) spreekt!

Ongeschreven
altijd aanwezig
de familie groep
bevestigd met spelregels het
Geweten

Ongeschreven regels. Onuitgesproken nemen ze veel ruimte in. Uitgesproken klinken ze als: “Zo doen wij dat bij ons”. In die zes woorden wordt de groep bevestigd. En het is een uitnodiging. Jij mag bestaansrecht en veiligheid ontlenen aan je oorsprong. Het voortbestaan van de groep vraagt jouw lidmaatschap. Ongeschreven geweten.

Het geweten is een hulpmiddel. Het geeft een kader hoe om te gaan met het leven. Naast een persoonlijk geweten heeft ook de groep een eigen geweten. Heet de groep ‘Familie’? Dan noemen we dit het familiegeweten. Het kader is niet uniform en gelijk voor elke familie. En dat is juist in deze tijd goed zichtbaar. Aan wie, of welke ,of wat ben jij deze komende dagen loyaal? En wie of wat laat je daarmee los? 

‘Pas toen ik verkering kreeg’, sprak een cliënte, ‘zag ik opeens hoe het óók kon zijn. Dat er ook andere regels kunnen gelden in een gezin. Best verwarrend. Want het was fijn bij mijn vriend thuis. Was er vaak en graag. En ik voelde de teleurstelling thuis’. Je afzetten of vervreemden van ‘de groep’ zet je buiten die groep. Dat voelt dan misschien wel vrij, maar de spagaat van loyaliteit zet een prijs op de verworven vrijheid. 

Het familiegeweten is de overlevingsstructuur van een groep. En van het individu. Je bent als kind afhankelijk van die groep. Dus pas jij je aan. Loyaliteit verzekert jou van een plaats in die groep. Bewust zijn van het familiegeweten is je bewust worden hoe je bent verbonden of gebonden. Traditionele gebruiken ondersteunen het geweten.

Tradities en rituelen hebben vooral als doel om de kaders van de groep te onderstrepen . Met het verdwijnen van rituelen verdwijnt er tegelijkertijd een vorm van houvast. De consistentie van de groep verwordt tot ‘los zand’. Een verzameling individuen. Losgeweekt van de groep en tegelijkertijd worstelend met onuitgesproken loyaliteit.

Wij mensen hebben elkaar nodig. Juist nu het velen zo goed gaat, meer dan ooit. Als mens besta je alleen in de ogen van de ander. De vragen die je jezelf de komende dagen (en ook daarna) kunt stellen is: “Hoe gebonden voel ik mij?” en “Hoe staat dit mijn verbonden zijn in de weg?” Welke oude of juist nieuwe rituelen kunnen mij ondersteunen in het welkom weten in deze wereld?

Ik wens je dat jij ook de komende dagen precies krijgt wat JIJ zo nodig hebt: Je gedragen weten.

Heb het goed! Joan 

kom jezelf ontmoeten
Wat geef je door aan je kind?

Wat geef je door aan je kind?

Jij
altijd verbonden
takken reiken uit
gegrond in eeuwige loyaliteit
Kind

Er wordt elke dag van alles van jou verwacht. Verwachtingen op micro en macro niveau. Je wordt volgepompt met kennis, oordelen en vooroordelen om te kunnen voldoen aan wat ‘de maatschappij’ van je verwacht. En de maatschappij dat zijn we toch echt zelf. Voldoen aan verwachtingen, het is al begonnen voor je werd geboren. Met het familiegeweten als baken waarlangs werd (en wordt) gemanoeuvreerd.

In mijn praktijk kom ik al die verwachtingen ook tegen. Niet weten hoe je moet voldoen aan verwachtingen geeft twijfel, angst en onzekerheid. Je mag het immers niet fout doen. Het adagium “Lukt het jou niet, dan ligt dat aan jezelf” is ook niet echt helpend. Aan verwachtingen voldoen bestrijkt een groot gebied. En als het gaat over jouw kinderen, met veel persoonlijke impact.

Wat geef ik door aan mijn kinderen? En wat als ik dat niet wil? Kan ik mijn kinderen systemisch vrij maken? En wat is dat precies? Ik wil het graag zo goed doen. Ik voel mij zo ellendig omdat ik mij tekort voel schieten ten opzichte van mijn kind. Ik heb een fijne jeugd gehad! Maar toch wil ik het helemaal anders doen. Het mag beter. Maar hoe dan? 

Wat bestaat in het familiesysteem maar er niet mag zijn is “de bal onder water”. Alles en iedereen heeft de behoefte om te worden gezien. Om te worden ingesloten.  Erkenning dat het bestaat geeft rust. En wat is aangekeken hoeft niet te worden doorgegeven. Tegelijk is er de neiging om wat er was op te lossen. Ongedaan te maken. En dat is tevergeefs. 

Hoe en waar jij in het leven staat bepaalt wat je doorgeeft aan je kind. Maar je kind (of jij) kan ook systemisch verstrikt zijn met iets of iemand uit vorige generaties. Vaak zonder dat daar bewustzijn op zit. Met een (familie)opstelling kan daar helderheid op worden verkregen. Systemisch vrij kun je pas zijn als alles is aangekeken en een plek heeft gekregen. Maar weet jij wat je niet weet?

Een variant is de onbewuste neiging om met behulp van kinderen “het verleden op te lossen”. Alle (levens)lessen die jezelf hebt geleerd. Alle “fouten” die je bij jezelf en je ouders hebt ontdekt. Die wil je jouw kind onthouden. Terwijl het leven vooral is gevuld met polariteiten. Met goed én fout. Hoe (bewust) jij omgaat met de polariteiten in jouw leven bepaalt mede wat je doorgeeft aan je kinderen.

Heb het goed! Joan 

kom jezelf ontmoeten
“Het is eigenlijk best logisch allemaal”

“Het is eigenlijk best logisch allemaal”

Logisch 
Zoals Jij
Jouw leven voelt
Loyaliteit, angst, leren vertrouwen
Leef


Ook de bubbel is logisch

Jouw kijk op de wereld, het venster waar jij doorheen kijkt. Het is niet altijd vanzelfsprekend om nieuwe vensters op te zoeken. Om je kijk op de wereld opnieuw te bezien. Want wat moet een ander wel niet van denken. Dit is een blog over de helden die in een familieopstelling iets willen onderzoeken of willen bijdragen aan de zoektocht van een ander. 

Als je maar genoeg in je eigen bubbel blijft, dan wordt je als vanzelf bevestigd in de ideeën en gedachten die je hebt. Je wordt voortdurend zelfs positief bevestigd. Je voelt je gesteund. En als het even mee zit is het onbegrijpelijk dat anderen niet zien wat jij ziet. Sterker nog, een ander idee of gedachte voelt als een aanval op waar jij in gelooft. En je in je bubbel ook bevestigd ziet.

Zuigkracht van de Bubbel

Ik denk dat iedereen wel beseft hoe gemakkelijk je in een bubbel wordt gezogen. Het heeft eigenlijk ook wel voordelen, die bubbel. Individuele verantwoordelijkheid wordt ingesloten in  groepsverantwoordelijkheid. Je hoeft je niet te verdedigen of een eigen mening vormen over wat je ziet en hoort. Je bent loyaal aan de groep. En die ander? Die snapt het gewoon nog niet.

Het is verleidelijk om nu naar de actualiteit te springen. Naar alle polarisatie. Op zoveel verschillende gebieden. Maar ik neem je mee naar een andere bubbel. Naar de bubbel van jouw familie! Een bubbel die drijft op het familiegeweten. Waar onuitgesproken geldt: “Zo doen wij dat bij ons. En als je bij ons wilt horen doe en denk je zoals wij willen”. Punt uit. Eigenlijk precies zoals in de grote wereld.

Het vraagt Lev om te Leven

Wat moet …….. er wel niet van denken. De angst om niet geaccepteerd te worden, houdt velen in het gareel. Zij die eruit springen omdat ze het anders willen doen, moeten doorgaans grote offers brengen. En vergis je niet. Je kunt je verstoten voelen zonder dat iemand er iets van merkt. Omdat je ogenschijnlijk ‘meedraait in het geheel’. En tegelijk niet dúrft te vertellen.

Bubbels conditioneren. Ze houden je doen en laten binnen de grenzen. Bubbels geven een vorm van (schijn)veiligheid. En beperken je als de grenzen van de bubbel hermetisch zijn afgesloten. En ook hier geldt: Jij bent zélf de persoon die de grenzen dicht houdt. Omdat een open grens uitnodigt om verantwoordelijkheid te nemen. Om ontoelaatbaar risico toe te laten.

Een pijnlijke werkelijkheid. Soms.

Na je geboorte ben je afhankelijk van anderen. Zonder de zorg van een ander zou je het niet hebben overleefd. Je moeder staat het dichtst bij. Met haar was je al samen één. De loyaliteit die groeit vanuit deze afhankelijk is groot. Je moest wel. Je wordt verstoten door niet loyaal te zijn aan ‘de wetten’ van de groep. Een kinderlijke gedachte. Soms een pijnlijke werkelijkheid.

Ik ontmoet steeds meer mensen die kennis hebben van familieopstellingen. En heb al veel mogen begeleiden in een familieopstelling. Je zou haast gaan denken dat iedereen wel weet heeft van deze therapeutische manier van werken. Over bubbel gesproken. Er kennis van hebben genomen, er van hebben gehoord. Het is niet gelijk aan omarmen. En dat is oké.

Wat zullen ZE er van vinden?

Loyaliteit aan het familiegeweten kan je eigen onderzoek in de weg zitten. “Wat zullen “ze” er wel niet vinden? Maar wie is dan die “ze”? De eigen familie? Omdat je ervoor schaamt iets naar buiten te brengen wat in de familie hoort te blijven? Bang om buiten te worden gesloten? De reactie van de groep waarmee je een(familie)opstelling mee uitwerkt? Of bang voor je zelf?

In een familieopstelling tracht ik zicht op helderheid te geven. Welke dynamieken spelen er en waar is iemand verstrikt geraakt. Los maken uit die verstrikking is geen quick-fix. Hoe rationeel je het ook wilt benaderen. Dat is niet de ingang. Voelen waar je verstrikt bent geraakt en voelen hoe je daar los van komt. Het is tegemoet komen aan een dieper weten. Maar ja ……. Voelen.

Voelen kunnen we allemaal

Het is zo fijn om te zien hoe representanten die al een aantal malen hebben gerepresenteerd steeds beter durven te vertrouwen op hun gevoel. Ja…. Je helpt hiermee de vraagsteller met de vraag. Maar bovenal help jij jezelf door te leren te vertrouwen op wat je voelt. Want voelen, dat kunnen we allemaal. We moeten het misschien alleen weer leren te doen. En toe te staan.

Wat we ervaren vanuit ons familiesysteem. Het is zo persoonlijk en tegelijkertijd zo universeel. Iedereen herkent wel iets bij zich zelf. Omdat die herkenning er is valt het oordeel weg. Je ontmoet een stuk(je) van jezelf. En dan gaat die opstelling opeens ook een beetje over jou. Dit is de bron van de gevoelde veiligheid. “Het is eigenlijk best logisch allemaal” was een reactie van een jonge deelneemster tijdens een opstelling. Niks geen zweverigheid. 

Afpellen, van buiten naar binnen

Afpellen, van buiten naar binnen

Alles wat jij van jezelf kent ben je niet. Je bent meer dan dat. Jezelf ontmoeten is jezelf op alle lagen leren kennen.

Wie ontmoet je in jezelf?

Over jezelf ontmoeten lees je van alles op deze website. Maar weet je wel wie jij bent? Alles wat je kent ben je in ieder geval niet. Je bent meer dan dat. Jezelf ontmoeten is jezelf op alle lagen leren kennen. En je begint niet op de diepste laag. Een ui pel je ook niet van binnen naar buiten af. Naar jezelf kijken is lastig. Jezelf bevragen helemaal. Waarom doe ik wat ik doe? Het zijn allemaal stappen in je eigen reis. Weet dat uit ervaring blijkt dat je de moeilijkste vragen altijd overslaat. Vaak onbewust. Uit zelfbescherming, loyaliteit of familiegeweten. In dit blog een mogelijke ingang voor jou.

Gedrag is wat je laat zien

Gedrag is niet wat je bent. Het is een uiting. De wijze hoe je tot dit gedrag bent gekomen is een ander leerdoel. Wat je doet en hoe je het doet gaat automatisch. Je hebt iets al gedaan vóórdat je er bewust van was. Dat is eigenlijk heel handig. Stel je voor dat jij bij alles eerst moet nadenken. Lijkt mij heel vermoeiend. Denk maar eens terug aan de eerste week in je huidige werk. Aftastend, zoekend, wat heb ik te doen, hoe heb ik het doen. Je was na een week uitgeput. En nu…. Nu gaan die taken van de eerste week als vanzelf. Zo is het ook met gedrag. Maar hoe gedraag jij je eigenlijk?

Gedraag je eens een beetje

Gedraag je eens een beetje. Of erger… Doe eens normaal. Oef…… Wat jij doet is blijkbaar niet oké. Maar zegt dat iets over jou of over mij? Mijn ‘normaal’ heeft een andere referentie dan de jouwe. Er bestaat blijkbaar meer dan één waarheid. Best schokkend, of niet? Kom ontdekken welk gedrag jij vertoont in verschillende situaties. Dat geeft inzicht. Het maakt jouw blinde vlek kleiner. In de ander ontmoet jij jezelf. De wisselwerking in die ontmoeting geeft jou informatie. Ook informatie over jou die je liever niet ziet of hoort. Ben je er klaar voor? Klaar om meer van jezelf te ontdekken?

Jouw gedrag levert iets op

Feit is dat jij je leven hebt ingericht met persoonlijk gedrag. Gedrag wat jou heeft geholpen om positieve strooks*) te ontvangen. En nog steeds toepast. Onbewust. Als kwaliteit. Met een valkuil. Waarmee je anderen alleen laat zien wat gezien mag worden. Maar waardoor in de schaduw blijft wat er niet mocht zijn. Hoe gedraag jij je in een stress-situatie? Wat maakt verandering bij je los? Is het de taak of de mens waar je als eerste aan denkt op je werk? Wat laat jij van jezelf zien in een groep? Dat zijn al vragen die informatie geven. Maar daarmee is nog niet alles in kaart gebracht.

Tegen je grens aan lopen

Onbewust heb je een voorkeursgedrag ontwikkeld. Een soort blauwdruk voor jezelf. Hoe te reageren in verschillende omstandigheden. En daarmee heb je een voorkeur  voor bepaald gedrag ontwikkeld, Gedrag wat je het meest opleverde. Of de minste schade toebracht. Het is helpend om je eigen gedragsstijl te kennen. Dat geeft inzicht en een leertaak. Want wat je hebt aangeleerd, kun je ook bijsturen. Of aanvullen voor een grotere reikwijdte. Dat betekent dat jij invloed gaat uitoefenen op jouw huidig voorkeursgedrag. Je krijgt meer keuzes.  Je herkent je valkuilen (beter).

De kaart is niet het gebied

Er is een beproefd en effectief hulpmiddel. Dat mogelijkheden geeft om jouw gedragsstijl en voorkeursgedrag in kaart te brengen. Zie het als een ingang om jezelf beter te leren kennen. Een inventarisatie van jouw gedrag in dagelijkse situaties. Waarin je ongetwijfeld veel herkend. En tegelijkertijd zich moeilijk liet benoemen. Situaties waarin je effectief bent. Maar ook waar je tegen grenzen aanloopt. En je gedrag minder effectief wordt, Antwoord krijgend op de vraag: Wat is er nodig om in meer situaties jouw kwaliteiten optimaal te gebruiken.

Voorkeursgedrag? Je hebt een keuze

Jouw gedrag heeft de intentie om maximaal strooks te verzamelen. De waardering waar ieder kind naar hunkert. En nodigt heeft om te kunnen overleven. Als volwassene bestaat die behoefte nog steeds. Maar is het gedrag van toen nú nog even effectief? Jouw gedrag heeft je veel gebracht. In ieder geval tot waar je nu bent! En hoe gemakkelijk kun jij nog bewegen in verschillende situaties? Hoe overtuigd ben jij van jezelf dat je nu eenmaal bent wie je bent? Met DiSC analyse krijg je een goed inzicht van je eigen voorkeursgedrag. (En je ervaart anderen anders)

Schaap met de vijf poten

Je eigen gedragsstijl is een reactie op wat jij hebt ontmoet. Gedrag als aanpassing om te overleven. De schaap met de vijf poten bestaat niet. Gedrag dat aansluit bij jouw innerlijk is congruent. Je bent jezelf. Het is mogelijk om jouw gedragsstijl aan te passen. Te beginnen met ontdekken van je kwaliteiten en begrenzingen. Daar zo mee leren omgaan dat jij ook in vervelende situaties of conflicten effectief kunt blijven. Is deze verkenning van jezelf iets voor jou? Als gecertificeerd DiSC-analist help ik je graag op weg. Met een persoonlijke analyse en een duidings-sessie. 

Onderdeel van je sollicitatie procedure

Een team wat bestaat uit allemaal enthousiastelingen? Of een gedreven team waar alleen het resultaat voor telt? Het klinkt verleidelijk. Toch is het team effectiever in de mix. Taak- en mensgericht. Introvert en extrovert. De kracht van het team zit echt in de mix. Helaas ontdek je pas achteraf of het matcht. Voeg daarom een DiSC analyse toe in je sollicitatie procedure. En krijg snel inzicht in de stijl en voorkeursgedrag van de sollicitant. Neem contact met mij op voor  een voorbeeldrapportage.